Protestna okupljanja na banjalučkom Trgu Krajine povodom tragične smrti dvadesetjednogodišnjeg Davida Dragičevića duboko ulaze u treći mjesec, a kraj im se ne nazire. Iako organizatori uporno ističu nenasilan karakter okupljanja, sa Trga se sve češće upućuju otvorene prijetnje. Tako Davor Dragičević, otac preminulog mladića, najavljuje da „ako se do oktobra ne riješi ovo teško ubistvo, izbora neće biti“.
Dragičević se obraća nosiocima visokih funkcije Srpske i personalno: „Poručujem Miloradu Dodiku, Željki Cvijanović … „Izbora neće biti“, ponavlja Dragičević, „ja vam neću dati, neće ni narod“, ne objašnjavajući na koji način misli onemogućiti sprovođenje oktobarskih izbora. Podjednako velika nepoznanica je i zašto je Dragičević protiv predstojećih izbora.
DVE FAZE SLUČAJA DRAČIGEVIĆ
Opozicioni lideri, prvenstveno Borenović i Govedarica, zdušno podržavaju banjalučke proteste od samog početka. Nisu se libili ni da ukrštenih ruku sa Dragičevićem naprave zajedničku fotografiju, glasni su bili i tokom tematske sjednice Narodne skupštine posvećene ovom slučaju. Ako su saglasni sa svim Dragičevićevim zahtjevima, logično bi bilo da dolaskom na vlast konkretizuju i realizuju svoju podršku. Bilo bi logično i da Dragičević očekuje pobjedu opozicionog Saveza za promjene i u tom pravcu usmjeri podršku biračkog tijela na koje ima uticaj. Ali, ne. On izbore namjerava ometati.
Čiji je to interes i kakav bi ishod moglo donijeti nesprovođenje izbora? Razvoj situacije vezano za tragediju porodice Dragičević možemo posmatrati kroz dvije faze. Prva je ona u kojoj se prijatelji i rodbina okupljaju na Trgu Krajine, kada se još nije znalo za sudbinu nesrećnog Davida, i od nadležnih traže da bude pronađen.
Po pronalasku tijela, MUP drži ishitrenu i kontraproduktivnu konferenciju za medije koja postaje okidač nezadovoljstva, te protesti dobijaju na intezitetu i snazi. Opozicioni lideri uviđaju priliku za prikupljanje političkih poena, a sem njih se, doplovivši iz obavještajnog mulja, Trgu Krajine približavaju agenti haosa, veoma opasni po stabilnost Srpske. Tada nastupa druga faza tokom koje Davor Dragičević i njegova nesreća postaju potpuno instrumentalizovani.
Vješta otporaška ruka mogla se primijetiti u organizovanju do sada najbrojnijeg skupa od 19. aprila. Koreografija, upućene poruke, opozicionari koji nisu bili kao do sada okupljeni na jednom mjestu već raspoređeni u masi, a kamera BN Televizije ih je lako pronalazila, odavali su visoku profesionalnost kreatora nemira širom planete.
„Gosti iz Skoplja“, kako ih je neoprezno pozdravio i tako razotkrio Dragičević, imaju svježe iskustvu u rušenju vlade bivšeg makedonskog premijera Nikole Gruevskog i nije im se moglo dogoditi da ne uoče priliku za ruiniranje institucija Srpske. Oni vode operaciju polako i sistematski, okružujući sve institucije Republike Srpske.
GRADIRANjE NEZADOVOLjSTVA
Znalački vode medijsku kampanju, sufliraju okupljenima i vode neformalne razgovore, pozivajući se na izvore „odozgo“. Slušajući šta mu govore, Dragičević je napravio široku paletu neposrednih izvršilaca, kako tvrdi, ubistva njegovog sina.
Prvo je to bio izvjesni Filip Ćulum, nedugo zatim kao ubice je označio grupu od 15 mladića koju su Davida mučili, silovali i ubili, zatim su ubistvo izvršili pripadnici Jedinice za podršku MUP-a Srpske, a prema posljednjoj varijanti – ubistvo su počinila dva mlađa inspektora.
Kreatori haosa tražili su gradiranje nezadovoljstva koje podrazumijeva „podizanje uloga“. Tako je Dragičević prvo tražio smjenu visokih funkcionera MUP-a, pa ostavku ministra Lukača, zatim se počeo direktno obraćati predsjedniku i premijerki Srpske, da bi ušao u fazu negiranja izbora.
U abecedi Džina Šarpa „dizanje uloga“ ima važnu ulogu u rastu dramaturgije i pripremi masa, te dirigovani mediji tri puta dnevno prenose poruke sa Trga Krajine u cilju „podizanja temperature“, kako bi se stvorila kritična masa koja treba da izazove stihiju.
Okupljeni dobijaju sve više „alata“ kao što je teatralna predaja prijava Okružnom tužilaštvu koje se predaju svakodnevno. Banjaluka sve više podsjeća na Beograd uoči Petog oktobra.
Srđa Popović, lider organizacije Kanvas, ostavio je obučene pripadnike u Banjaluci, ali i drugim gradovima Srpske, praveći štabove i planirajući dosezanje „kritične mase“. Značajna finansijska sredstva koja su američke fondacije USAID i NED „ubrizgale“ medijima i mreži nevladinih organizacija treba da stvore široku logističku podršku „izvođačima radova“.
Sa opozicionim liderima rade psiholozi koji ih ubjeđuju da su favoriti i sigurni pobjednici izbora, kako bi se kod istih stvorio osjećaj odlučnosti. Ipak, uloga opozicije po završetku rada Anketnog odbora se okončala.
Scenu u potpunosti preuzimaju agenti haosa, a njihov plan je da izbora ne bude. Do toga može doći, ako bi se stvorila „kritična masa“ i sa Trga Krajine pokrenula prema Palati Republike, zgradi Vlade Srpske ili prema Narodnoj skupštini, najčešćoj meti prevratničkih operacija.
Uslijedila bi intervencija policije, a mediji bi scene nasilja emitovali u svijet uz komentar da je u Banjaluci nastao haos, za šta bi bile optužene institucije Srpske. To bi dalo osnovu poznatim ambasadama i OHR-u da traže intervenciju NATO radi „očuvanja Dejtona“.
Najbliže NATO snage su trupe Vojske Hrvatske i britanski bataljon u Butmiru kod Sarajeva. Nakon toga bi prekompozicija BiH u cilju njene potpune unitarizacije mogla da počne.
Predrag Ćeranić
intermagazin.rs
Zapad sprovodi slican klise tokom pokusaja instaliranja njima podobnih politickih lidera na vodece drzavne pozicije. Posle toga sludjeni narod sam odlucuje da stavi glavu u torbu i glasa za svoje samoubistvo, tako je u nazovi demokratskim uslovima. Naravno i ,,nas,, Srdja (cuveni vodja pokreta Otpor) je zaduzen da podigne kapacitet zapadne ,,demokratije,,i dovodjenje naroda u haoticnu situaciju. On je postao u pravom smislu ekspert i naravno sve to radi zarad zelenih dolara. Bas humano i demokratski, nisu ni drugi (kako ih je nazvao autor teksta agenti haosa) gadljivi na dolare.
Kada su Predrag Ćeranić i sadašnji ministar Dragan Lukač bili „agenti haosa“ i uz pomoć NATO transportera preuzimali vlast u Banjoj Luci prilikom smjene dr Radovana Karadžića postavljanja Biljane Plavšić na njegovo mjesto , onda to nije bila „obojena revolucija“? Onda Ćeranić nije tako pisao. Kada je banjalučkom „svježem dašku vjetra U Republici Srpskoj“ Miloradu Dodiku, kako ga je tada nazivala babetina Madlen Olbrajt, NATO helikopterima u Bijeljinu na zasjedanje N.Skupštine dovežena dva poslanika – musliman i Hrvat sa teritorije Brčkog koji su tada boravili u Hrvatskoj i uz čiju pomoć je Dodik dobio tanku većinu i pobijedio Mladena Ivanića u izboru za premijera u prvom mandatu – Ćeranić se pravio mutav, tako nije komentarisao jer je bio američki insajder – dobro je i probitačno, čak i poželjno bilo biti američki čovjek (špijun).
G.Pero,molim te da mi objasniš,kako to da,ako ih zapad postavlja,kako to da samo postaviše decu i unuke titovih komunista.Kako to da na svim nivoima baš na celoj teritoriji srbije budu baš sve komunisti.Pa čak i u penzionom fondu.I u slučaju krkobabića je otac udbaš.
Ćeraniću,a je li narod totalno osiromašen,jesu li funkcioneri sve bogatiji do bezobrazluka,jel dodik napravio vilu na dedinju od dva miliona evra,ODAKLE.Jel cveta kriminal,jesu li silni pasoši za kriminalce nabavljeni u RS.Pa kako to da vlast sve zna,al kad se istražuje,onda ne znaju.Eto da nije tih argumenata vi bi bili u pravu.
Народ може за пар месеци на изборима да мења власт. Да ли сте ви прочитали чланак, на демонстрацијама се прети саботажом избора, дакле да шака хулигана (уз обилату помоћ америчке амбасаде) насилно преузме власт.
Miloše,ne može šaka huligana da pravi haos u jednoj uređenoj državi,i ne mogu amerikanci da glasaju na tim izborima.Nego što se ti ne upusti u srž problema,ako nisi iz vlasti,već patriota.Odakle toliki kriminal,odakle toliko bogaćenje pojedinaca,odakle toliko siromaštvo naroda,dok se šaka njih enormno bogati.Eto,ko je realan,on nije ni na čijoj strani,već brani istinu,dok kriminalci brane kriminalce.