Demoni, pištaljke i Centralni komitet

„Bezbedonosne službe stvorene stvaranjem Brozove države i danas vladaju, doduše svaka u svom ataru, kad zatreba usluga onda trguju međusobno“.

Agon
Dok su obale u svađi
Vode će mirno proticati

Agon (grč.) je megdan, takmičenje u viteškim igrama kod starih Grka. Akteri ili agonisti su učestvovali na Olimpijskim igrama i prema Platonovim rečima bili „božje igračke“.

---

Priča kaže da je učesnik studentskih nemira 1968., odnosno jedan od njih 28 iz organizacionog odbora, iskoristio priliku nakon petooktobarske smjene vlastodržaca i otišao da pregleda tada otvorene kartoteke bezbedonosnih službi. Konstatovao je da samo njih 4 nisu bili doušnici službe!!

Možete li uopšte da zamislite moć tadašnjih bezbedonosnih službi?!

Nakon Titove smrti, 80-te su bile godine u kojima je bivša država kao spoj Istoka i Zapada izgledala kao raj za mnoge naše susjede. Snimala se popularna muzika, filmska produkcija je štancala punom parom, putovalo se skoro bez ograničenja, vjerske slobode, bezbednost izuzetna, svi koji su tražili posao mogli su da ga nađu, niko nije pravio problem odlaska u pečalbu, vrlo otvoreno društvo reklo bi se.

Spolja gladac

Međutim, početak 90-tih otkriva šta je prethodna dekada skrivala, šta to očima javnosti nije bilo dostupno. Ko se to zaigrao i na koji način pripremio rastakanje suverene države?! S obzirom na vrlo jak uticaj kulta ličnosti maršala, za života su svi izvještaji išli prvo kod njega na sto (kao danas kod Vučića, obe službe prvo njemu dostavljaju), a onda je Centralni Komitet (CK) preuzimao operativnu odgovornost. Nakon smrti Tita, CK “skida“ jaram sa vrata i “samostalno“ obrađuje i sprovodi koordinaciju i rad službi. I to je definitivno najveća kritična tačka samoupravnog sistema odlučivanja tadašnje države (bez da sada obrađujem taj politički sistem), kako odrediti strateški put jedne suverene zemlje kad se interesi upravljača ne poklapaju. Ono šta biramo danas, u životu jedne države, kroz strateška partnerstva i odnose sa ostatkom svijeta naplaćuje se neku godinu kasnije.

Stvorio se idealan osnov da Zapadne službe zakorače u dotad branjen prostor, uz slabljenje moći i urušavanje SSSR-a kao druge značajne činjenice. I nisu dugo čekali, sudeći po rezultatima i načinu na koji su sve to naplatili posle. Krvavi raspad bivše države dugujemo halapljivosti ljudi koje su rukovodile bezbedonosnim službama i nemilosti interesa zapadnih zemalja, prvenstveno udarne trojke V. Britanije, Njemačke i SAD-a. Osim želje za profitom bezbedonosne službe su imale još jedan veliki zadatak, morali su da sakriju sva svoja zlodjela počinjena od stvaranja SFRJ, sve svoje privilegije i moći dobijene isključivo lopovlukom, poltronstvom i odnarođivanjem. Da svoje potomke konvertuju kroz tranziciono društvo bez da ih neko za rukav hvata. Vrlo uspješno su to uradili, ilustracije radi primjer crnogorskog ustaše Jove Kapičića i njegovih nasljednika kroz košarku i glumu.

Raspale su se bezbedonosne službe na nacionalne okvire, agenti Zapadnih službi, do tada njihovi ljuti neprijatelji novcem preuzimaju upravljanje i igraju na kartu nacionalnih osećanja i nikad utvrđenih nacionalnih granica Zapadnog Balkana. Rezultat je dobro poznat.

Ali, tu nije kraj.

Šta posle raspada, kako upravljati novostvorenim kolonijama?

Sad smo došli na početak priče koja je motivisala autora da je predstavi.

Jednom, kad se neko odluči da analizira način i brzinu tranzicije društva vrlo lako će da zaključi da su se bezbedonosne službe prve transformisale u promjeni društvenog uređenja. Osnosno, bile su preteča svih biznisa koji se selio u privatnu svojinu. NJihov biznis nije imao magacine, otpremnice, kase… svu tu logistiku, oni su prodavali najvrednije, prodavali su društvo. Političko jednoumlje samoupavnog društva je zamjenilo višestranački pluralizam, Srbi kao jedini državotvorni narod Zapadnog Balkana kroz svoju istoriju imali su parlamentarni život i više političkih opcija koje su usmjeravali sudbinu države u veoma turbulentnom periodu čovječanstva. Tako da ne možemo da kažemo da nas je zadesilo nepoznato.

Kroz transformaciju društvenog sistema kadrovi službi bezbednosti su ostali stari i to im je dalo mogućnost da biraju kadrove po izboru, dugogodišnje saradnike službe ili ličnosti za koje su imali debele fascikle materijala sa kojim je bilo lako sprovesti dogovor o osnivanju političke organizacije i preuzimanja političkog života novostvorenih država.

I sad, po nekoj šemi parlamentarizma u kojoj postoji leva i desna orijentacija, liberalna, konzervativna, monarhisti ili kako već (samo da je šareno) kreće tzv., demokratski cirkus u kojem službe bezbednosti kreiraju izuzetno skupe “proizvode“ koji imaju nepojmljivo mnogo visoku cijenu i mogućnost plasmana.

Valjalo je taj šator podići i zatezati konope koji se na ovoj vjetrometini geostrateških promjena i uzdizanja Rusije i Kine pomjeraju u novim pravcima.

Upravo to i jeste djelatnost kojom se bave službe bezbednosti ili sad već samo civilna služba bezbednosti, pošto je vojna ostala bez vojske i generala.

Kako danas osnovati političku partiju ili organizaciju?!

Prvo, osim političkog programa treba vam budžet- neko ko će finansirati vaše vreme koje trošite promovišući svoje političke ideje i stavove. To “vrijeme“ podrazumjeva logistiku (vozila, prostorije, tehnička sredstva), marketing (mediji, POS materijal, repezentacija) i naknada za uloženi rad (egzistencija) i razna druga lobiranja.

Ko danas ima para u Srbiji da plati tako nešto u cjelosti?!

Niko (top 5 tajkuna kriminalaca mogu da snose određeni dio)

Ko će onda da plati?!

Naručioc posla

Ko je naručioc?!

Hmmm… Upozoravam, u pitanju su nepojmljivi iznosi novca.

Ozbiljne zemlje Zapada koje dominiraju svojim uticajem ovim regionom imaju institute koji se bave strateškim rukovođenjem svojih kolonija, njihov posao je da predviđaju geostrateške promjene i usmjeravaju političko djelovanje kolonije ka sopstvenim interesima.

I onda, s obzirom na evoluciju geostrateških odnosa i stanja društvene svijesti kolonije, kod njih se javlja potreba za angažovanjem novih političkih snaga koje će u budućem periodu svojim političkim djelovanjem zastupati njihove strateške interese i obezbediti dominaciju kroz određeni budući period. Pošto se jasno isprofiliše potreba, tj strateški interes unutar kolonije kreće trgovina sa bezbedonosnom službom.

Pregovara se o rokovima isporuke, roku upotrebe i ciljevima “proizvoda“, koketira se i sa drugim agenturama, mora, ipak je to trgovina.

I tako nastaje politička organizacija Zapadne kolonije na brdovitom Balkanu.

Bezbedonosne službe stvorene stvaranjem Brozove države i danas vladaju, doduše svaka u svom ataru, kad zatreba usluga onda trguju međusobno.

Srbija je 2. aprila ove godine “demokratski“ izabrala presedničkog kandidata koji je istovremeno i Premijer, mi Srbi volimo kad smo posebni, presedane.

I to kandidata koji je odredio trku u najamnjem zakonskom okviru od 30 dana, menjajući zakon o prikupljanju potpisa na šta su ostali kandidati morali da potroše minimalno trećinu vremena kampanje.

Kandidata koji je u odnosu na zbir vremena drugih kandidata (čak 10) u medijima bio zastupljen 92:8%

Kandidata, koji je sve dnevne novine pretvorio u bilten svoje političke partije.

Kandidata koj je vucarao preko 200 autobusa gladnih ljudi od Subotice do Vranja da tapšu njegovim obećanjima i lažima.

Kandidata koji je dan pre objavljivanja kandidature uvjeravao javnost da ne planira da se kandiduje, a dva dana posle emitovao 2 video spota visoke produkcije za čiju proizvodnju je potrebno minimalno 20 dana.

Kandidata koji je izjavio da je iznajmljivanje aviona platio između 200 i 400 evra.

Kandidata koji sa svake bandere u Srbiji pokazuje sotonske simbole, 666.

Kandidata koji se ruga naciji sa svojim spotovima („doviđenja Nado“).

Kandidata čiji je simpatizer izgubio život postavljajući njegov plakat nasred autoputa.

Kandidata koji nije prestajao da laže i obećava sa najslušanijih radio stanica.

Kandidata koji je na početku kampanje rekao da neće potrošiti skoro ni dinara na svoju kampanju i samo to mu vjerujem – trošio je naše pare, bez ograničenja.

Kandidata koji na završnoj konferenciji, na godišnjicu bombardovanja doveo Šredera, tadašnjeg presednika NJemačke i glavnog zagovornika bombardovanja naše zemlje.

Kandidata zbog kojeg sam prestao ćerki da pustam dečije pesmice sa YT kanala jer su sečene njegovim besmislenim video spotovima.

Šta je ovdje demokratski?!

A do sada?

Prethodno, za 5 godina uzurpacije vlasti učinio je teška krivična djela izdaje kršeći Ustav;

Potpisao je Briselski sporazum i ugrozio opstanak Srba na prostoru KiM.

Podigao je međunarodne granične prelaze na sopstvenoj teritoriji, na administrativnoj granici sa južnom srbskom pokrajinom.

Ratifikovao je u Skupštini SOFA i IPAP sporazum, dozvolio je NATO vojnicima da nas ubijaju i siluju gde stignu u Srbiji, bez odgovornosti.

Potopio je Valjevski Gračanicu.

Posjekao hrast star 600 godina, u Savincu kod Takova, duhovno i istorijski značajan.

Pogazio autoputem ranohrišćanske crkve koje dokazuju naše postojanje na ovim prostorima suprotno zvaničnoj istoriji.

Doveo nam Edija Ramu da nas omalovažava u sred naše prestonice.

Pustio NATO vrhušku da 3 dana skrnavi Skupštinski dom.NATO ubice dočekao sa hlebom i soli, počasnom gardom…

Poslao Srebrenici 5 miliona naših para dok broj samoubistava motivisanih siromaštvom vrtoglavo raste.

Za 3 godine zadužio nas spoljnotrgovinski sa novih 10 milijardi (povećanje od 65%, u odnosu na prethodnike).

Učestvovao na promociji poraženog presedničkog kandidata najuticajnije zemlje svijeta, sve sa naših 2 miliona.

Srbski narod u Crnoj Gori sveo na nacionalnu manjinu.

Nastavio sa svim političkim kursevima pogubne politike Dosmanlija, EU fanatika i NATO lobista.

Snimio i emitovao video spotove na CNN-u koji vređaju dostojanstvo naših radnika.

Sahranio i drugog političkog “oca“.

Kriminal i korupcija su došle do nesagledivih razmjera.

Godišnje iseljava 60 hiljada najsposobnijeg stanovništva.

Naseljava zemlju arapskim migrantima…

Predugačak bi bio spisak kad bi hronološki obradili izdaju nacionalnih interesa od preuzimanja vlasti do danas.

Kakva veza je između “demokratski“ novoizabranog presednika Srbije i prethodne priče o ustrojstvu političkih organizacija?!

Drugi dan za redom u Beogradu i Novom Sadu (priključuju se i ostali gradovi) dešavaju se mirni ulični protesti, tj. protesne šetnje u izuzetno velikom broju, uglavnom mladih ljudi – studenata.

Na osnovu gore navedenih činjenica elemenata za proteste ima napretek, ali se postavlja pitanje ko je organizator istih i sa kojim ciljem?

Zašto ni na jednu od počinjenih izdaja i godišnjica stradanja našeg naroda do sada nije javno protestvovalo više od 50 ljudi, a ovdje ih ima u hiljadama, sa tendencijom rasta, nameće se prost zaključak da postoji izuzetno kvalitetna organizacija?!

Zašto su aktivirani lažne patriotske organizacije Zavetnici i SNP Naši da osude ove ulične proteste, nazivajući ih Soroševskim i “žutim“ kad Zapad boljeg izvršioca svoje politike od Vučića prosto nema i to legalno izabranog, sa preuzetih bar pola dosmanlijskih kadrova u Vladi?!

Zašto studenti – deca? Zato što oni najmanje znaju šta je život i koliko vredi u nekoj koloniji, a imaju najviše emocija?!

Koliko smo blizu da stvari izmaknu kontroli vidjeli smo kad je nekolicina “učesnika“ uništila “Zid plača“ – štampani transparent sa 2.500 ubijenih i nestalih lica na KiM, ispred Skupštinskog doma i da li su oni bili na zadatku da to urade?!

Za sada niko od političkih lidera “opozicije“ ne preuzima ulogu predvodnika protesta iako su primjećeni u koloni, sve sa svojim simpatizerima – javnim ličnostima koji su im davali podršku tokom presedničke kampanje. Ko blefira?!

Da li će odgovorne institucije za bezbednost građana da nam odgovore na postavljena pitanja ili da očekujemo da se neko od organizatora nagodi u naše ime, uzme lovu i pošalje nezadovoljne građane kući?!

A šta ako se ne nagode?!

I sve se ovo događa jer su sve institucije kolonije politički zavisne od vladajućeg režima, i kolotečina života roblja direktno zavisi od novih strateških ciljeva vlasnika kolonije i promjena koje će nastupiti uskoro.

Valja ih spreman dočekati!

Stevo Mrđen

www.kmnovine.com