Od kako je počela intenzivna priča o regionu i “mini šengenu“ zaredala je vidljiva pojava da se u novinama i raznim emisijama srpski četnici nazivaju komite dok se o njima kazuje tako afirmativno, biće stoga da se brojni naivni ne dosete nameri novog kumstva!
Termini četnik i komita isprepleteni su u srpskoj tradiciji, pesmi i opisima u književnim delima da ih je teško precizno razdvojiti, ali srećom je tu knjiga Stanislava Krakova „PLAMEN ČETNIŠTVA“ da onima koji traže koren te pojave rastumači, ono već davno rastumačeno!
Termin komita je nastao kada su u vremenu intenzivnog delovanja bugarskog Komiteta u Solunu (nakon Berlinskog kongresa), kada je osmišljena borba za intenzivnu bugarizaciju toga dela tadašnje Otomanske imperije. Tada su počeli u narodu borce sa puškom u ruci protiv otomanskog zuluma nazivati na terenu komite, jer su delovali po zadacima toga komiteta.
Kako tada još nije bilo organizovanog rada srpske države na tom etničkom prostoru (ni tajnog ni polujavnog, upotrebom prosvetnih i crkvenih organa), to su buntovni pojedinci stupali u te čete komita, donoseći taj termin tokom zime i u samu Srbiju, gde su i sami bugarski saborci rado dolazili da se oporave od napornog četovanja. Kako su tadašnji članovi tajnog udruženja uglednih beogradskih esnafa i organizatori kluba njihovih pomagača bili skoro svi rođeni u Južnoj Srbiji, vezani zemljački i rodbinski za svoj stari kraj, to je termin komita ubrzo stekao „pravo građanstva u svakodnevnom životu“, te se počinje pominjati i u pisanim tekstovima.
Međutim, nakon majskog prevrata posle promene politike, kada mladi srpski oficiri i podoficiri polujavno odlaze u Južnu Srbiju da se tamo bore puškom u ruci, kao zaštitnici srpske goloruke sirotinje koju ugrožavaju lokalni otomanski silnici, a naročito šiptarski i muhadžirski teroristi koji ni otomansku vlast ne priznaju, naglo se menja odnos postojećih komita na terenu, i oni se listom okreću protiv srpskih četnika, kako se nazivaju ovi osvetnici i zaštitnici ugroženog naroda. Dobar deo tih zaštitnika bili su mladi zaverenici iz majskog prevrata, što je dodatno popularisalo naziv četnik!
Komitski odredi koje vode bugarski oficiri, isključivo planski ubijaju srpske sveštenike, učitelje i ugledne domaćine, tako namerno uterujući strah u zbunjeni narod na terenu.
Svi pokušaji srpskih četničkih vođa, da se ikako nađe zajednički jezik za nastup prema otomanskoj vlasti i zulumašima ostali su bezuspešni, i zato dolazi do borbe između komitskog zločinca Stevana Dimitrova (bugarski oficir) i četničkih vojvoda Babunskog i Veleškog u selu Drenovo, gde su potpuno uništili taj komitski odred, što je odmah ispevano u narodnoj pesmi „Spremte se spremte četnici“, koja će vremenom postati i ostati četnička himna do danas!
Termin komita se tada ne koristi afirmativno, jer srpski dobrovoljci nisu pripadnici tih formacija na prostoru Stare i Južne Srbije, ali članovi bugaraške VMRO sebe uporno i dalje nazivaju komitama, a njihova borba postala je otvoreno antisrpska, što su dokazali i terorističkim akcijama u kraljevini SHS (Jugoslaviji), gde deluju zajedno sa hrvatskim ustašama i kominternovskim komunistima sve do okupacije u aprilu 1941.godine!
Iako je pedesetih godina prošlog veka u Beogradu organizovan proces revizije suđenja u Solunu, sa jasnom namerom da se potakne animozitet kod Srba naspram kralja Aleksandra, ali to suđenje je ponovo otvorilo priču o srpskim četnicima u Južnoj i Staroj Srbiji, te su tadašnje vlasti vešto ponovo naturile naziv komita, tim pre što se tada izmišljala navodna makedonska borbena akcija vmroovaca koji se čak bore i protiv samih Bugara, za nezavisnu Makedoniju!
Tako su nekadašnje četničke vojvode postale komitske, sve dok početkom devedesetih godina prošlog veka nije usledila spontana revizija lažnih komita, i ponovo osvanula srpska priča o četnicima, i njihovim stvarnim bojevima za slobodu!
Od petooktobarske eunijatske namere da se po svaku cenu uđe u „zajednicu srećnih naroda“, koji baš ne kriju antisrpske poteze, stidljivo ali uporno se ponovo upotrebljava termin komita, kao nekakva zamena za srpski četnik.
Biće da se svi potomci onih zločinaca iz redova vmroovaca, bugarskih komita, hrvatskih i muslimanskih ustaša i montenegrinskih komita ne osete povređeni, dok se uporno priča o „regionu i svetloj budućnosti“ koja samo što nije, al `pre toga da ponovo zakopamo četnike, te čak i Voju Tankosića nazovemo komitskim vojvodom, što on ni u snu nikada nije bio, nito ga je iko smeo nekažnjeno tako da nazove!
Doduše, regionalno proeuropsko komitovanje nikako ne može da ugasi narodnu pesmu „Spremte se spremte četnici“, a svi udruženi srbomrsci u regionu i šire uporno i dalje optužuju Srbe da su četnici, tako samo jačajući istinu o četnicima kao istorijskim borcima za srpsku slobodu od okuparora, bilo koje vrste i u bilo koje vreme, jer je Srbija zemlja koju četnici uvek brane!
Vladimir FROLOV
Izvor: Srpski stav
