Bilo bi zaista suviše kada bi nam Soroševi plaćenici ponovo prodali Peti oktobar kao civilizacijsko dostignuće
Protest u banjalučkom parku Mladen Stojanović ne može se posmatrati kao bunt nastao zbog problema u uskom socijalno-ekonomskom miljeu. Isto tako, ne možemo ga posmatrati ni kao lokalni potres, koji se isključivo tiče Republike Srpske. Suviše je podudarnosti sa protestima u Makedoniji, uključujući i zahtjeve koji su, skoro svi, prepisani od Zorana Zaeva. Ikonografija i dramaturgija bili su u skladu sa Kanvasovom školom. Konferencija za štampu koju su organizatori protesta nakon analize neuspjeha održali u Beogradu može se protumačiti da je u funkciji uvlačenja Srbije u konflikt u Republici Srpskoj, ali i kao namjera da se protesti prenesu i na Srbiju, i da se „Srbija izbaci iz BiH“. Mnogo toga što smo vidjeli ide u prilog tezi da su zbivanja u Skoplju i Banjoj Luci, a počelo je i u Beogradu, dio scenarija za demontažu Centralnog Balkana.
U Srpskoj su na udaru institucija predsjednika Republike, Narodna skupština, Radio-televizija, Srpska pravoslavna crkva i Ministarstvo unutrašnjih poslova. Identične mete ciljao je svojevremeno politički magazin Federalne televizije u Sarajevu Šezdeset minuta.
Jedan od zahtjeva koje je Mladen Bosić, lider SDS, u parku pročitao, glasi da se Radio-televiziji Republike Srpske (RTRS) uvede prinudna uprava. Bosićev zahtjev je razumljiv. U svim obojenim revolucijama, nakon što bi javni servis bio onemogućen u radu, stvari bi brzo klizile u haos. Petooktobarski poklič „gotov je“ i nazivanje RTRS „TV Bastiljom“ i „fabrikom laži“ ukazuju na „šarenu revoluciju“ sa nimalo svijetlim scenarijem za Republiku Srpsku. Odmah posle protesta napadi na RTRS nizali su se iz dana u dan.
DELOVANjE IZ UDžBENIKA
Na zasjedanju Narodne skupštine Srpske poslanici su razmatrali izmjene zakona o RTRS, ali je opozicija, umjesto o odredbama zakona, svoju diskusiju iskoristila da kritikuje uređivačku politiku RTRS. Diskusije su više bile u funkciji urušavanja kredibiliteta Narodne skupštine i njene blokade. Lideri opozicije su ko zna koji put iznijeli da je SNSD „na vlast došao na tenkovima Sfora“, uz sistematično ponavljanje potrošenih teza o svim poznatim aferama. Većina diskutanata se uopšte nije držala teme.
Šta to treba da znači? Da Narodna skupština ne funkcioniše i da bi opozicija političku borbu trebalo da prenese na ulicu? To se dogodilo u Skoplju. Nakon prvih sukoba sa policijom pojavili su se međunarodni medijatori koji su sugerisali da se raspusti skupština, raspišu vanredni izbori, da se formira prelazna vlada.
Dragan Mektić, ministar bezbjednosti u Savjetu ministara iz SDS, na konferenciji za novinare je svoj lični sukob sa Dževadom Galijaševićem prikazao kao državni udar, u šta je upleo RTRS i za ovu medijsku kuću rekao da je „fašisoidna televizija i trovač javnog prostora“ [1]. Mektić je pozvao Regulatornu agenciju za komunikacije (RAK), kojom predsjedava njegov stranački drug, da sankcioniše RTRS. Nakon toga je Mladen Bosić u ime SDS u Parlamentu BiH pokrenuo inicijativu, a SDA podržala, te je Predstavnički dom parlamenta BiH usvojio zaključak da Zajednička komisija za nadzor nad radom Obavještajno-bezbjednosne agencije BiH ispita navode iznesene na RTRS o učešću Ministarstva bezbjednosti BiH, Obavještajne agencije i nekih stranih obavještajnih službi u organizaciji protesta u Banjoj Luci. Perfidno upakovan zaključak za cilj ima da se ograniči sloboda medija i da se onima koji javno iznose mišljenje koje nije po volji SDS ukaže da bi se ubuduće njima mogla pozabaviti tajna služba.
Predsjednik Republike je odavno „dežurni krivac“. Svako malo opozicija potegne zahtjev za njegovom ostavkom, a ministar bezbjednosti najavi novu istragu koja će rezultirati hapšenjem „krupnih riba“, sa jasnom aluzijom na predsjednika Dodika. Nakon što je, povodom savjeta liderima Srpske da se suzdrže od svakog vida protesta, Bosić poručio patrijarhu srpskom da bi Srpska pravoslavna crkva, ako misli da se bavi politikom, trebalo da osnuje političku stranku, u medijima koji podržavaju opoziciju uslijedio je niz diskreditujućih tekstova o vladikama SPC.
KONTRASKUP U BEOGRADU
Policija Srpske, naročito ministar unutrašnjih poslova, u kontinuitetu su izloženi medijskim udarima i pokušajima diskreditacije. Konačno, zašto je protest u parku tako napadno proglašavan narodnim, već da se između ostalog policiji poruči da se ne smije sukobiti sa narodom? Suvišno je pominjati da opozicija računa da i u policiji ima opozicionara.
Da li su sistematski napori u onemogućavanju kreditnih kanala Republike Srpske i mogućnosti da se naplati ruski klirinški dug sve što opozicija čini za Republiku Srpsku? Šta će se dogoditi ako opozicija dođe na vlast? Da li će doći do prosperiteta ili izostanka održivog razvoja, uništenja nauke i kulture, novih stečaja i eliminacije kontrole kapitala? Da li će se zaštititi proizvodnja ili će biti favorizovan uvoznički lobi, a poljoprivreda biti uništena, što se redovno dešava u zemljama kojima ovlada neoliberalizam?
Opozicija u Srpskoj je najavila nove proteste. U Skoplju su postali skoro svakodnevna pojava. Sastanak premijera Srbije sa ruskim predsjednikom u Moskvi i najava dolaska premijera Kine u Beograd donijeće ih i u prestonicu Srbije. Za 31. maj u beogradskom Medija centru, u istoj sali u kojoj su konferenciju za novinare održali organizatori protesta u Banjoj Luci, najavljeno je održavanje konferencije na temu Paljenje Balkana: od Makedonije do Republike Srpske, na kojoj će izlagati analitičari iz Srbije, Makedonije i Republike Srpske. Tema je jasna – šarene revolucije. Bilo bi zaista suviše kada bi nam Soroševi plaćenici ponovo prodali Peti oktobar kao civilizacijsko dostignuće.
Predrag Ćeranić
Novi standard
________
Uputnica:
[1] http://lat.rtrs.tv/vijesti/vijest.php?id=202390
