„Prirodna Albanija“ i planovi Albanske akademije nauka
Već sada davne 1998. godine Akademija nauka Albanije napravila je plan integracije Albanaca u okviru „prirodne“ Albanije koja se zove „velika Albanbija“. Po tom planu prva karika integracije je bilo Kosovo. Druga karika „prirodne „Albanije je Makedonija odnosno „Ilirida“. Treća karika je stvaranje osnova za kulturnu integraciju Albanaca na jugu Srbije u okviru plana “Dardanija“ kao i u Crnoj Gori kroz plan „Malesija“. Zadnja karika je severni deo Grčke koji se naziva „Ćemerija“. Svi ovi delovi „prirodne“ Albanije poput Kosova, Dardanija, Malesije, Iliride i Ćemerije su defnisani kao nacionalin interes Albanije kao „pijemonta“ Albanaca na Balkanu. Iza ovog modela stoje lobistički krugovi u SAD pre svega Albansko-Američka liga koja deluje od početka osamdesetih godina prošlog veka i ima svoje uporište i među demokratama i republikancima. To je bio i jedan od razloga NATO intervencije na Kosovu, lociranje vojne baze Bondstil na Kosovu, kao i baza u Makedoniji. Ovaj program podržan je i od islamističkih partija u Turskoj, prvo preko nekadašnjeg premijera Erbanaka i danas kroz politiku predsednika Turske Erdogana. Preko prirodne Albanije povezivala bi se i federacija BiH odnosno islamistički deo BiH, ali i delovi Srbije preko Sandžaka u okviru „Kosovskog vilajeta“. Turska je jedan od pokrovitelja „prirodne Albanije“ u okviru OIK (Organizaciije islamske konferencije). Albanija, Kosovo su i značajni koridori tz „Rusko-Turskog„ gasovoda. Albanija je zainteresovana i za istraživanje gasa u Jadranskom ali Jonskom moru zajedno sa Grčkom. Platforma akademije nauka Albanije suštinski je ugrađena u „Tiransku platformu“ albanskih stranaka okupljenih oko DUI u Makedoniji za formiranje nove vlade, i uvođenje albanskog kao državotornog jezika i promene Ustava, zastave i obeležja Makedonije.
Geopolitčki interesi Albanije po modelu „Prizrenske lige“
Generalna je politika Albanije da se do 2018. godine na 140 godina od osnivanja „Prizrenske lige“ Kosovo i Zapadna Makedonija kulturološki ali i ekonomski integrišu pod okriljem vlasti u Albaniji. Albanija se projektuje da bude jedna od moćnih balkanskih država zajedno sa Hrvatskom i da tako mogu da se realizuju interesi tzv. „Jadransko-jonske inicijative“. Hrvatska dobija primat svojim interesima u Federciji BiH, Kosovu i Crnoj Gori, a Albanija na Kosovu, Makedoniji, delu Crne Gore i na jugu Srbije i Grčkoj. Ova podela interesa već je postignuta između poltičkih struktura u Tirani i Zagrebu. Cilj je izolacija Srbije, pritisak na pravoslavlje i uticaj Rusije na Balkanu. Na osnovu platforme Akademije nauka Albanije iz 1998. godine, novembra 2018. godine sprema se velika proslava 140 godina Prizrenske lige koja će se obeležiti na svim balkanskim prostorima gde žive Albanci. Shodno ovoj strategiji planirano je da u Makedoniji do 2018. godine se radi na promeni ustava ili samoproglašenju autonomije „Iliride“, kao i stavu albanskih partija da BJR Makedonija treba da dobije naziv „Republika Skoplje“ kako bi postigla „kompromis“ sa grčkom politikom.
„Velika Albanija“ i Predkumanovska Srbija
Infrastruktura puteva Drač-Priština je geopolitčki vezana za „veliku Albaniju“ kako bi preko Albanije realizovan plan da Kosovo iziđe na Jadransko-Jonski projekat. Istovremeno plan je i pritisak Srbije na jugu u opštinama Preševo i Medveđa i to na moravsko-vardarskom koridoru kao „kičmi“ Balkana i Srbije. Moravsko Vardarski koridor Srbiju povezuje sa Solunom i preko koridora 11 sa srednjom, centralnom i zapadnom Evropom. Albanski planovi su izolacija Srbije i stvaranje osnova da Kosovo bude potpuno ekonomski nezavisno od Srbije kao i da zapadna Makedonija u Tetovu bude autonomna od ekonomskog uticaja politike Skoplja. Reč je o etničkoj podeli Makedonije, jer bi bila „pokrivena“ uticajima Bugarske prema Crnom Moru i Albanije i Grčke prema Jadranskom, Jonskom i Egejskom moru. Ovo nisu priče „teorije zavere“ niti politička „fantazija“ već realnost koja je krenula u etapnu realizaciju od 1992. godine. Srbija, Makedonij ali Crna Gora treba ozbiljno da se zabrinu za ekspanziju „prirodne“ odnosno „Velike Albanije“. Figurira i namera da Albanija kao članica NATO vojno štiti Kosovo i lobira da kosovo do 2025. godine bude deo NATO allijanse jer su luke u Albaniji projktovane da budu namenjene i za interese SAD i NATO. Sve ovo upozorava da se radi na pretkumanovskoj Srbiji i izolaciji Srbije prema Jadranu i Solunu ukoliko ne bude priznala Kosovo.
Tomislav Kresović
www.vidovdan.org
