Na Ristića Gaju na Krnjinu u opštini Doboj molitvenim pomenom kod centralnog spomen-obilježja za 424 borca i 26 civila iz krnjinskih naselja, poginulih tokom proteklog Odbrambeno-otadžbinskog rata, obilježena je godišnjica početka akcije Vojske Republike Srpske „Koridor života“.
Probojem Koridora u junu 1992. godine prekinuta je 42 dana duga kopneno-vazdušna blokada zapadnog dijela Republike Srpske i Republike Srpske Krajine.
Sve ili ništa, srpski narod nije imalo dilemu. Donesena je istorijska odluka, potom je uslijedila istorijska bitka. Naredbom generala Momira Talića pokrenuta je operacija nazvana „Koridor života“.
U proboj koridora života jedinice Prvog krajiškog korpusa VRS i Republike Srpske Krajine krenule su 8. juna 1992. godine sa Ristića Gaja kod Doboja. Cilj je bio da se uspostavi putna komunikacija prema Srbiji za prolaz hrane i lijekova.
– Značaj je u tome što smo na vrijeme krenuli s našim borcima u proboj jer da smo zakasnili par dana bilo bi svašta, rekao je Milivoje Simić, bivši komandant Operativne grupe Doboj.
Bivši komandant Druge oklopne brigade VRS Miko Škorić istakao je da su za mjesec dana napravili proboj, a onda širili teritoriju i negdje 7.oktobra pod komandom Slavka Lisice izašli na rijeku Savu.
Moral vojske nikad veći. Ne čudi, jer su umirale bebe, bubrežni bolesnici, zalihe hrane i lijekova na izmaku. Bivši borac Nenad Bukvić imao je tada tek 17 godina .
Nadam sa da bar oni imaju dostojan spomen i spomenik u RS, jer ko god se borio i poginuo da odbrani Srbiju od NATO-a u najboljem slucaju je pokriven plavom travom zaborava, a u najgorem za to robija. Sta bi tek Dis napisao za nase dane…