Pojam i elementi države – Drugi deo

Elementi države su:

01. vlast

02. teritorija

03. stanovništvo

Bez ovih elemenata ne možemo govoriti o državi.

Da se vratimo jedan vek u prošlost.

Zašto slovenci i hrvati nisu 1918 g. mogli da stvore svoje države? – Iz više razloga oni nisu ispunjavali ove elemente.

Prvo, nisu imali teritorij, narod nisu imali ni vlast.
Do 1918 g. teritorij ove dve države bio je teritorij austrugarske, vlast su postavljali austrougari a vladajuće strukture su imale lokalni karakter, narod se vodio kao građani austrougarske.

Nakon okončanja prvog svetskog rata te dve republike opet nisu imale pravnoformalno svoj teritorij i narod, bili su gubitnici, pobeđeni a granice je postavila srpska vojska, teritorij kao ratni plen pripao je kraljevini Srbije. Upravo zbog tih činjenica bio je neophodan mirovni proces, sporazum koji je učvrstio vanjske granice kraljevine SHS-a dao amnestiju hrvatskom i slovenačkom narodu, ujedinjavanje pokrajina (krunskih zemalja pod austrougarskom krunom) od kojih su kasnije nastale države. Slovenija kao država u ovim granicama nije postojala nikad pre, Hrvatska takođe, ove granice su dobili u vreme srpskog kralja, učvrstili su ih uz pomoc tita i antisrpskih elemenata u zajedničkoj drzavi Jugoslaviji.

Mnogi hrvatski političari pa i neki u Srbiji vole da pominju gde su bile granice NDH-a i dokle su se prostirale banovine a pritom zaboravljaju da kažu da Hrvatska unutar austrougarske nije postojala u tim granicama u kojima je funkcionisala kao NDH-a.

Zbog viševekovne podele zemalja unutar Habzburške Monarhije i Austrougarske, još je i danas u upotrebi podela prema područjima tadašnjih krunskih zemalja:
Štajerska, Kranjska, Koroška, Goriška, Trst i Istra. Danas su delovi većine tih zemalja (osim Kranjske) izvan granica Slovenije. Tako se Gornja Štajerska nalazi u Austriji, kao i veći deo Koroške koja čini austrijsku saveznu pokrajinu Korošku. Jedan vrlo mali deo Koroške pripao je 1918. Italiji. Veći deo Goriške nalazi su italijanskoj regiji Furlaniji-Julijskoj krajini. U tim pokrajinama, kao i na području Trsta i danas postoji znatna slovenacka manjina. Veći deo Istre pripada Hrvatskoj.

Istorija Slovenije prati istoriju pokrajina današnje Republike Slovenije i najbližih zemalja naseljenih Slovencima od praistorije do danas.
Ime Slovenija pojavilo se tek 1834. godine u knjizi ruskog istoričara Jurija Venelina Drevni i današnji Slovenci. Deset godina kasnije naziv Slovenija se pojavljuje prvi put među samim Slovencima u pesmi Jovana Koseskog. Slovenija se kao politički entitet prvi put
konstituiše 1945, a kao samostalna država tek 1991. godine.

Hrvatska je kroz istoriju menjala svoj oblik i teritorij ali nikad pre njene granice nisu bile ovakve kao danas a zahvaljujući opet srpskom kralju i titu.
Političke elite slovenačkog i hrvatskog naroda bile su naj aktivnije u vreme kraljevine SHS-a a kasnije Jugoslaviji. Sve snage usmerile su u pripremi stvaranja nacionalne države.

Dalamatinci, slavonci, baranjci, pokatoličeni Srbi iz vremena austrougarske polako su postajali hrvati, slovenačka i hrvatska elita činila je sve da asimilira sve koji su bili neodlučni neopredeljeni u mešanim brakovima, koji su imali svoju privatnu imovinu
unutar granica tih republika i na teritorijama na koje su pretendovali.

AVNOJ im je zacrtao granice, dobili su teritorij, umnožili narod, izabrali rukovodstvo (vlast na nivou republike), time stekli sve potrebne elemente da u povoljnom trenutku stvore nacionalne, samostalno međunarodno priznate države.

Upravo zahvaljujući mudroj političkoj eliti i mudrim akademskim društvima te dve republike su iskoristile logistiku i sve mogućnosti zajedničke države, funkcije (ambasadori iz ta dva naroda koji su predstavljali Jugoslaviju uveliko su pripremali teren za podršku 1991 g. stvaranju samostalnih država), dok smo mi još uvek verovali u bratstvo i jedinstvo, jugoslovenestvo, država je bila faktički rasparčana.

Nakon drugog svetskog rata Srbija je bila jedina republika sa jakom industrijom ( uništenom u ratu ali sve se to brzo obnovilo), poljoprivredom imala je rudne resurse, u svemu je bila sposobna da se potpuno samostalno gradi i razvija u veoma bogatu i naprednu republiku. Uz malo truda i ratne oštete brzo bi se Srbija izdvojila i postala jaka i bogata.

Upravo zbog te činjece tito je uz pomoć slovenačke i hrvatske elite 70 najprofitabilnijih fabrika izmestio iz Srbije u te dve republike, doneseni su carinski zakoni koji su omogućili Sloveniji da i od tog kolača uzme najveći deo, uz fabrike veliki broj stručnog kadra i radnika izmešten je zajedno sa fabrikama, vršilo se preseljavanje srpskog naroda sa područja Hercegovine i nekih delova zapadne Bosne, iz Dalmacije sa Korduna Banije i Like u Vojvodinu a na njihovo ognjište naseljeni su hrvati i muslimani. Tim preseljenjem koje su komunisti činili unutar NFRJ, pokušalo se sakriti stvarno stradanje srpskog naroda budući da nisu  stigli da se prebroje niti mrtve da pokopaju, morali su da se sele hteli ili ne.
Tako je bilo još teže utvrditi koliko je srpski narod u tim krajevima doista stradao, zatrte su cele porodice.

Sve se činilo da se Hrvatska i Slovenija osposobe za potpunu samostalnost čak su upravo njihove političke elite zajedno sa kulturnom i ekonomskom elitom stvorile uslove za proglašenje samostalnosti i cepanje Jugoslavije.

Slovenija i Hrvatska elita su primer, ,,koliko god da ih ne volimo,, kako se stvara, gradi i razvija uspešna država. Poznavajući veći deo njihovih javnih ličnosti i političke elite onog vremena, uopšte me nije iznenadila 1991.

Mene iznenađuje naša elita deo inteligentnih mudrih intelektualaca, akademika, političarara, istoričara nesme da ćuti, ,,ne sme da dozvoli da nam deca uče lažnu istoriju, da nam decu uče da je kosovski boj samo mit, da su naši vitezovi i princeze mitska bića, da smo mitomanski narod…
Šta bi slovecni radili da imaju takve mitove ili današnji nemci, a mi sami sebe zatiremo, stidimo se slavnih predaka. Ne sme se dozvoliti ukidanje pravnog subjekta koji je svim aktima međunardonog prava i međunardnih zakona preopoznat i priznat
a to je današnja Srbija u svojim granicama.

Bilo kojom izmenom ili korekcijom granica, ruši se država a zahvaljujuci DOS-ovim vladama mi više nemamo ni pravno uporište da se pozivamo da smo naslednici Jugoslavije.
Dok političke elite hrvata i slovenaca svim silama brane svoje države, svoj integritet, naše elite ćute kao da ih je neko platio da se pognu i ćute.
Glasni su samo oni koji mrze i sebe i ceo svet, koji bi olako da poklanjaju pokrajinu, koji svoj narod optužuju da je genocidan, oni koji su izdali i prodali sve od predsednika do generala ne razmišljajuci uopšte šta njihovo činjenje znači za državu i narod i da nas zbog takvih u svetu prati imidž čudnog kolebljivog zločinačkog naroda. U ime naše budućnosti, naše dece, okanite se fraza i ambasadorskih večera, složite se i branite narod i državu od lažnih etiketa poput one o genocidnom i zločinačkom srpskom narodu.

Zapad nas i na taj način pokušava saterati u cošak kako bi nam lakše rasparčali državu. Ako prihvatimo njihov ultimatum da sami sebe raznim zakonima ili rezolucijama proglasimo genocidnim, sledi ukidanje R.Srpske, otimanje ne samo Kosova i Metohije, već i Raške oblasti i Vojvodine pod izgovorom da mi kao narod koji je počinio genocid i zločin moramo na taj način izmiriti one koji nas optužuju a to su hrvati, muslimani, albanci, slovenci, crnogorci i ko zna ko bi se u tom slučaju još pojavio da uzme delić od ove Srbije kojoj su najveći neprijatelji srpski izdajnici.

Bez obzira dali se vlast i opozicija slažu, vole ili mrze, interes države i naroda mora biti iznad vaših sitnih i prodanih duša. Ništa Srbin nije naučio iz istorije a i kako bi kad mu istoriju pišu prodane sitne duše, prepisuju što nam dušmani podvale.

Pojam i elementi države – Prvi deo