Imali su stari Latini tu čuvenu izreku „Nomen est Omen“ koja je otprilike značila da je u imenu sudbina, a odnosila se na slučajeve u kojima je u nečijem imenu sadržana bitna karakteristika njegove ličnosti. Ako je verovati svim razlozima zbog kojih je smenjen sa mesta predsednika opštine Grocka, na Dragoljuba Simonovića se ova uzrečica nikako ne odnosi. Međutim, možda čoveka koji je optužen da stoji iza paljenja kuće novinara Milana Jovanovića nije „drago ljubiti#, ali se nedvosmisleno radi o čoveku koji i te kako razume značaj i težinu imena. Možda je baš zato rešio da svoje stavi na table nekadašnje Kasapovačke ulice.
Da, dobro ste pročitali. Bivši generalni direktor Železnica Srbije izdejstvovao je u Skupštini grada Beograda da gročanska opština dobije Ulicu braće Simonović, i to samo desetak dana nakon što je u vatri izgorela kuća novinara Jovanovića. Prema obrazloženju objavljenom u Službenom listu Grada Beograda, koji je u to vreme usvojio predloge novih naziva za čitav niz ulica u ovoj opštini, „u toj ulici od davnina žive članovi porodice Simonović čijim sopstvenim radom i zaslugom svih članova porodice je napravljena i ulica uz železničku prugu. Kako je navedena ulica formirana 1988. godine na inicijativu pokojnih, braće Simonovića, postoje opravdani razlozi da ista po njima dobije i naziv. Stanovnici su pre formiranja ulice bili povezani sa Kasapovačkom ulicom samo prugom“.
Simonović je, inače, već jednom tražio promenu imena ulice, 2013. godine, ali mu tada, zbog pritiska javnosti, nije uspelo. Najranija inicijativa, međutim, kako je podsetio portal Žig Info, potekla je još 1996. od žitelja same ulice koji su tada odbili predlog da se njihov deo Kasapovačke preimenuje u ulicu Save Kovačevića, narodnog heroja, zahtevajući da se ulici da ime po Simonovićima.
„Trasa na kojoj je izgrađen put u dužini od 600 metara je do 1970. godine bila u brlogu i vrzini. Pokojni Dragoslav Simonović i pokojni brat Nikola Simonović, sami su nasuli trasu kamenom, u širini od dva metra. U ulici žive isključivo građani koji se prezivaju Simonović, i koji su svi saglasni sa predlogom da ulica dobije naziv Braće Simonović“, rekli su 2013. godine iz GO Grocka.
Bez namere da se umanje zasluge pokojne braće Simonović, ostaje pitanje da li je umesno, moralno i ljudski da ulica u Grockoj nosi ime ove porodice u situaciji kada se njenom trenutno najpoznatijem članu sudi za paljenje kuće novinara, uz maksimalnu kaznu od osam godina zatvora. I da li po istom ovom modelu možemo da očekujemo da jednog dana Univerzitet u Beogradu nosi ime Siniše Malog, vlasnika najsumnjivijeg doktorata u novijoj srpskoj istoriji, ili da, pak, VMA nazovemo po ministru vojnom Aleksandru Vulinu? Možda se ni na njihova imena i sudbine ne odnosi ona pomenuta latinska, ali ako si rođen pod srećnom zvezdom i znaš sa kim treba da si dobar – onda je sve moguće.
Dragana Pandurević
Izvor: Noizz.rs
