Igre iza kulisa Vatikana na Balkanu i Ukrajini
Balkan je vekovima bio poligon vitalnih interesa Vatikana u svojim zakulisanim igrama najviše u 20. veku ali se to nastavlja i danas u 21. veku. Vatikan je bio protiv interesa Srbije tokom Prvog svetskog rata i veliki protivnik stvaranja Kraljevine SHS – Jugoslavije, nakon svetskog rata. Vatikan je pospešivao i pripremao i podržavao NDH i Pavelićev režim, a kardinala Stepinca proglasio žrtvom komunističkog režima preko spasavanja Pavelića. Sve vreme vladavine komunističke i Brozove vlasti Vatikan je realizovao politiku klerikalizma posebno u Hrvatskoj što je uz podršku zapada i tajnih služni dovelo do Tuđmanovog režima i abolicije akcije i zločina „Oluja“ 1995. godine. Ni jedan zvaničnik Vatikana i Rimokatoličke crkve niti poglavari nisu došli u Jasenovac i poklonli se senima žrtvava državnog projekta NDH genocida nad Srbima, Jevrejima, Romima i ostalima kao što su to radili u Aušvicu. Vatikan je pomogao da se prizna Tuđmanova Hrvatska i dovrši raspad Jugoslavije. Vatikan nije priznao nezavisnost Kosova ali perfidno radi preko svojih saveznika da Kosovo bude izvan Srbije i da gubi pravoslavnu i hrišćansku vertikalu srpskog naroda. Vatikan ne priznaje Kosovo da ne bi ušao u veći sukob sa pravoslavnim crkvama, ali svoje ciljeve realizuje perfidno i etapno. Pored podrške raspadu država kroz etničke i verske sukobe koje organizuju strane sile i tajne službe Vatikan radi i na širenju filosofije ekumenizma koji u stvari znači razaranje pravosalavlja “po dubini“ i prihvatanje Vatikana kao središta hrišćanstva i svetske crkve. Vatikan preko svojih kanala radi i na sukobu unutar pravosavlja pre svega Moskve i Carigrada i pritiskanja drugih pravoslavnih crkava kao što je SPC.
Krstaški rat Vatikana protiv komunizma i pravoslavlja
Vatikan ima veliki uticaj u slamanju komunističkih režima u Evropi i padu Berlinskog zida, raspadu bivše Jugoslavije i podsticanju etničkih i verskih sukoba na Balkanu. Vatikan je preko interesa SAD, Nemačke i NATO i strategija Bžežinskog i jezuita ali i Svetske vlade odnosno Trilateralne komisije i grupe Bilderberg osmislio ne samo dubinu „hladnog rata“ do 1990. godine već i novog oblika militarizacije prema Balkanu, Rusiji. Nakon svog „krstaškog rata“ protiv komunističkih vlasti u državama „iza gvozdene zavese“ i urušavanja SSSR-a krenulo se u „dubinsko“ urušavanje Rusije i slovenskog duhovnog prostora preko svojih „insajdera“ Vatikan je realizovao svoj plan da Slovenija, Hrvatska budu deo EU i NATO i da preko njih se vrši glavni pritisak na pravoslavne države i narode na Balkanu pre svega Srbiju i Republiku Srpsku. Vatikan je zažmurio da se na Balkanu stvara Islamska država u BIH i na Kosovu da se slabi pravoslavlje pre svega u Srbiji. Vatikan nije priznao Kosovo ali je prećutao na islamizaciju Kosova i pojavu radikalnog islama kao i u BiH.
Stepinac kao blaženi, a ne kao ideolog klerofašizma
Vatikanska politika sada perfidno preko hrvatske državne politike radi na punoj rehabilitaciji kadinala Alojzija Stepinca i pripremi da postane „blaženi-sveti“ čime bi se rehabilitovala njegova podrška državnom projektu marionetske NDH „pokrsti, proteraj, pobij“ pravoslavne šizmatike. Tako se pere krvava „istorijska ruka“ dželata iz NDH i daje podrška etničkom čišćenju Srba iz Hrvatske 1991-1995. godine i nastavlja novi vid pritiska Vatikana na Balkan pre svega u BiH. BiH je za Vatikan istorijska potvrda da je bilo nužno da se održi Austrougarska monarhija i da je „zlo nastalo“ stvaranjem Kraljevine SHS, Jugoslavije i Brozove države. BiH je „tačka“ oslonca za klerikalizam u Hrvatskoj i osuda pravoslavlja i Srbije. Paralelno s tim Vatikan je u „senci“ sukoba Ukrajina-Rusija sa namerom da se Ukrajina definiše kao katoličko-prozapadna država koja treba da vodi sve oblike konflikta sa Rusijom i tzv. totalitarnim režimom u Rusiji. Namera je da se Ruska crkva koja ima svoje istorijsko uporište u Kijevu potre i protera kao što je to cilj sa Srpskom pravoslavnom crkvom na Kosovu i Pećkom Patrijaršijom. Moćne države koriste etničke i verske sukobe za svoje interese. Vatikan nastavlja sa svojim projektom preumljenja hrišćanstva i pokušaja stavljanja pod kontrolu pravoslavlja i oblikovanja novih odnosa u Evropi i svetu. Srbija od 1903. godine u etapama ima teške odnose sa Vatikanom, u kome etapno gubi svoje nacionalne interese i ciljeve, dok Vatikan preko moćnih država realizuje svoje projekcije. Vatikan je ukrstio svoju politiku sa kreatorima Novog svetskog poretka sa ciljem preuređenja Evrope. Dok traju sve te igre pune se sefovi i kase raznim lobi grupama koje stoje iza kardinala i biskupa povezani sa ilumunatima, jezuitama i članovima moćnih loža i klubova svetske vlasti.
Tomislav Kresović
Vidovdan
