PREKO BRITANSKE AMBASADE U ZAGREBU KRENULA LAŽ DA ĆE RS DO JUNA ZAPOSJESTI ENTITETSKU GRANICU
- Ponavljaju: „Ruska vojska ubija civile, vrši masovne zločine…“, a to emituju agencije država koje su u udruženom zločinačkom poduhvatu bombardovale Srpsku i Srbiju, razorile Irak i Libiju, izazivale građanske ratove sa nebrojenim žrtvama, a sve u interesu širenja demokratije i liberalne ekonomije
- Male i nejake zemlje, koje su bile najveće žrtve Pax Americana, još se dvoume da li da već sada hrabro dignu glas ili da mudro sačekaju da se pridruže pobjednicima u borbi za multipolarni svijet
- Moć SAD, ne samo na Balkanu, već se više zasniva na inerciji straha nego na realnoj opasnosti. Hiperprodukcija biliona dolara i evra i rast vrijednosti rublje, juana, rupija sa zlatnom podlogom vjerovatno će označiti prelom. A onda će izaći na vidjelo prljav veš o laboratorijama za biološko oružje, o mučenjima u Gvatanamu, o tajnim kaznionicama u Poljskoj, o bombardovanju osiromašenim uranijumom. Vikiliks i Snouden će podijeliti Nobela za mir i dobiti spomenike kao prvoborci
- Fejk njuz o „junskoj secesiji Srpske“ biće još jedna sitna ilustracija za sve ono što su nam radili od pada Berlinskog zida
Piše: Nenad KECMANOVIĆ
BORNA kola EUFOR-a ovih dana patroliraju gradovima Srpske i „čuvaju mir i stabilnost“.
To već decenijama nije bio praksa, a novo je i da uglednim Srbima iz Srbije ne daju da uđu u Srpsku. Dakle, ne patroliraju po gradovima u Federaciji gdje nema dogovora o izbornom zakonu i odnosi Bošnjaka i Hrvata su pred pucanjem, nego po Srpskoj koja je okrenuta sebi i vraćanju svojih ustavnih nadležnosti. Zašto?
Zato što Srpska „sprema secesiju“, „pomažu joj intelektualci iz matice“, i što „mali Rusi“ s obe strane Drine šire ukrajinski front, preko BiH, do granice sa zapadnim svijetom.
Gabrijel Eskobar je, međutim, u nedavnom razgovoru sa srpskim diplomatom iz BiH u SAD otkrio da je američkoj administraciji dobro poznato da Srpska u stvari ne sprema secesiju o kojoj su do juče brujali zapadni mediji.
Ovaj predstavnik kolektivnog Zapada za politički menadžment u BiH i Srbiji, nije to priznao zato što mu se neoprezno omaklo, nego zato što je lažna vijest već odradila svoje pa naknadno otkriće istine nema nikakvog efekta.
Lažna vijest se sastojala u povjerljivoj informaciji koja je plasirana preko britanske ambasade u Zagrebu da se Srpska sprema da u junu ili ranije zaposjedne entitetske granice i tako praktično izvede otcjepljenje od BiH. A pošto RS nema svoju vojsku, to su „trebali da izvedu policajci, vatrogasci, lovci, sportisti“, koji su marširali na zabranjenoj paradi održanoj 9. januara povodom Dana Republike i salutirali neizbježnom Dodiku.
Fejk njuz je izazvala pažnju u regionu, a iz Sarajeva su panično zapomagali „rasturiše nam Bosnu“, te je poslužila kao alibi da EUFOR udvostruči snage i britanski SAS-ovci se koncentrišu u Brčkom, koje prekida koridor života i u Tuzli, nadomak granice Srpska-Srbija, tako da predstavljaju prijetnju Srbima na obje strane Drine.
Ako nećete u NATO, hoće na NATO kod vas.
A pošto je podvala nemoćno uočena prije Eskobarovog otkrića, general Pič, još jedan zadužen za Srpsku i Srbiju, indikativno baš Britanac i to na predavanju baš u Zagrebu, objasnio je da u BiH vladaju mir i stabilnost zahvaljujući pojačanom prisustvu EUFOR-a. Elem, prije toga su vladali nemir i nestabilnost, koju su u Sarajevu proizveli sam general i inostrane službe već pomenutom izmišljotinom da RS planira secesiju od BiH.
Od slušalaca predovanja niko ga o tome nije pitao, a pogotovo mu postavio suštinska pitanja…
„A šta se vas Britanaca uopšte tiče situacija na Balkanu, konkretno u RS i KiM“
„Da li možda mi Srbi ugrožavamo bezbjednost UK?“ Ili: „Po kom osnovu se nepozvani miješate u unutrašnje poslove suverene Srbije i BiH?“
„Jesmo li mi za vas tražili sankcije zato što je Irak razoren na osnovu lažne informacije vaše vlade da Sadam proizvodi biološko oružje?“
„Da li su Srbi vas prijekorno pitali o nestabilnosti Džonsonove vlade, o Bregzitu, o tome što ste postali produžena ruka SAD u Evropi“.
Ili recimo: „Na osnovu čega Balkan tretirate kao svoj rezervat, a neuporedivo manje i za nas poželjno prisustvo Rusije, kvalifikujete kao maligno?“
Istina, toliko logična prethodna pitanja ne bi mu postavili ni u Sarajevu, pa ni u Beogradu, a u Banjaluci vjerovatno bi Dodik, pa zato tamo i nije došao da drži predavanje.
Servilan odnos možda se podrazumijevao kao jedino racionalan dok je supersila u tandemu sa UK i vazalnom EU pravila obojene revolucije, nametala sankcije, bombardovala po cijeloj planeti, a Medlin Olbrajt u ekstazi govorila „Mi na to imamo pravo jer mi smo Amerika!“, „Nepravedno je da sibirske prirodne resurse koristi samo jedna zemlja Rusija jer pripadaju cijelom čovječanstvu“.
Ali, poslije poraza u Siriji, povlačenja iz Avganistana, prepuštanja Ukrajine, SAD ubrzano gube na autoritetu i kredibilitetu koji se skupno naziva „pad američke moći“.
Nakon nekadašnjeg prednjačenja, a zatim obuzdavanja konkurencije, supersila je sada u fazi uzmicanja.
Povodom ruske specijalne operacije posljednji put je uspjela da privremeno zbije redove kolektivnog Zapada. Učinili su to zahvaljujući globalnom medijskom monopolu, jednom od rijetkih monopola kojim još uvijek suvereno vladaju.
Ponavljaju „Cijeli svijet je protiv Rusije!“, iako je činjenica da Kina, Indija, Arapski svijet, dio Latinske Amerike nisu, a to je i teritorijalno i po broju stanovnika znatno veći dio planete.
Ponavljaju: „Zelenski prima izraze podrške iz cijelog svijeta i svi podržavaju ukrajinsku vladu!“, a svako veče slušamo Zelenskog kako vapi za uključenjem u NATO i u EU, ili bar za zonom zabranjenih letova, pa ništa od toga.
Ponavljaju: „Ruska vojska ubija civile, vrši masovne zločine…“, a to emituju agencije država koje su u udruženom zločinačkom poduhvatu bombardovale Srpsku i Srbiju, razorile Irak i Libiju, izazivale građanske ratove sa nebrojenim žrtvama, a sve u interesu širenja demokratije i liberalne ekonomije.
Kako god bude, Rusija će u najmanju ruku ukloniti raketne rampe sa svojih vanjskih granica, integrisati Donbas, preuzeti kontrolu nad Crnim morem.
Pored Ukrajine, EU plaća najveći ceh u ruskim energentima, sirovinama, hrani. Kada se otrijezni od američke antiruske histerije, jedna po jedna članica će da iskaču iz zahuktalog voza dok mašinovođa trlja ruke i sejiri sa druge strane okeana.
Uspjeh Amerike da Ukrajinu gurne u gubitnički rat protiv jačeg i da EU antiruskim sankcijama uvale u ekonomsku krizu, kratkog je vijeka.
Male i nejake zemlje, koje su bile najveće žrtve Pax Americana, još se dvoume da li da već sada hrabro dignu glas ili da mudro sačekaju da se pridruže pobjednicima u borbi za multipolarni svijet.
Moć SAD, ne samo na Balkanu, već se više zasniva na inerciji straha nego na realnoj opasnosti. Hiperprodukcija biliona dolara i evra i rast vrijednosti rublje, juana, rupija sa zlatnom podlogom vjerovatno će označiti prelom.
A onda će izaći na vidjelo prljav veš o laboratorijama za biološko oružje, o mučenjima u Gvatanamu, o bacanju protivnika iz aviona nad okeanom, o tajnim kaznionicama u Poljskoj, o bombardovanju osiromašenim uranijumom.
Vikiliks i Snouden će podijeliti Nobela za mir i dobiti spomenike kao prvoborci.
Vladari iz sjenke preseliće se sa Menehetna izvan SAD. Elem, klatno će se zaljuljati u suprotnu krajnost.
I opet nepravda!
Biće zaboravljeno da su SAD u svoje vrijeme bile simbol slobode. Izblijediće sjećanja na iskrcavanje u Normandiji, na Trumanova jaja, Knajpovu kafu, beskamatne kredite, otpisane dugove, Fulbrajtove stipendije.
Ambasade SAD su u autoritarnim režimima bile oaze slobode, sa otvorenim kapijama za disidente, da bi već ’90-ih u demokratskim opasavane bedemima zbog nasilnih protesta.
Fejk njuz o „junskoj secesiji Srpske“ biće još jedna sitna ilustracija za sve ono što su nam radili od pada Berlinskog zida.
