Hoće li SAD hteti da stupe u rat zbog ruske invazije na Ukrajinu, ili neće, ne može se unapred znati, ali Moskva ne može ignorisati takvu mogućnost pri razradi varijanti svojih poteza i proceni šansi na uspeh
Ako SAD i/ili NATO odreaguju na otvorenu vojnu ofanzivu Rusije na Ukrajinu, najbrži i verovatni najsvrsishodniji način uticanja na situaciju u zoni vojnih operacija bilo bi korišćenje avijacije.
Prvi avioni SAD mogli bi da u zonu vojnih operacija stignu relativno brzo, zahvaljujući američkim lovačkim eskadrilama koje su blagovremeno razmeštene po avio-bazama Evrope
Tri eskadrile F-15 već se nalaze u bazi britanske ratne avijacije Lejkneht, dve eskadrile F-16 su u Italiji
– u bazi Aviano, a jedna eskadrila F-16 u bazi Špangdalem u Nemačkoj. Njih je moguće prebaciti na aerodrome Istočne Evrope već tokom prvih 48 sati nakon dobijanja naredbe
RUSIJA, naravno, ni jednu od varijanti svojih dejstava u Ukrajini ne bi izvodila u vakuumu.
Osim otpora ukrajinske vojske, Rusija bi morala da uzme u obzir i moguća uzvratna dejstva SAD ili koalicije zemalja iz sastava NATO pakta.
Hoće li SAD hteti da stupe u rat zbog ruske invazije na Ukrajinu, ili neće, ne može se unapred znati, ali Moskva ne može ignorisati takvu mogućnost pri razradi varijanti svojih poteza i proceni šansi na uspeh.
Ako SAD i/ili NATO odreaguju na otvorenu vojnu ofanzivu Rusije na Ukrajinu, najbrži i verovatni najsvrsishodniji način uticanja na situaciju u zoni vojnih operacija bilo bi korišćenje avijacije.
NATO i SAD imaju moćne kopnene snage koje mogu dislocirati u Istočnoj Evropi i Ukrajini u slučaju neophodnosti, ali bi za prebacivanje tih snaga i sredstava bilo potrebno mnogo vremena.
Čak i u slučaju uspostavljanja nadmoći u vazduhu – te snage teško da bi bile uvedene u borbu. Zato smo – u okvirima analize mogućih uzvratnih dejstava Zapada – razmatrali mogućnost njegove primene u Ukrajini značajnih snaga avijacije radi osujećivanja ofanzive Rusije i prisiljavanja protivnika da odstupi.
To bi bila složena operacija koja bi iziskivala postavljanje aviocinih snaga i sredstava na aerodromima u blizini pozicija ruske armije, obezbeđivanje snabdevanja tih snaga njihovog dejstva na izbacivanje iz igre ruskih sistema PVO, a potom bi se pristupilo kopnenoj operaciji radi slabljenja vojnog potencijala Rusije na teritoriji Ukrajine.
U svojoj analizi varijanti vojnih dejstava, Moskva bi morala uzeti u obzir i najgori scenario po kojem istočnoevropske zemlje NATO svoje baze stavljaju na raspolaganje Vojnoj avijaciji SAD i daju im materijalno-tehničko snabdevanje.
Pre nego što bi započele široke operacije svojih vazduhoplovnih snaga protiv ruskih trupa, Sjedinjene Države i njihovi evropski saveznici morali bi uz Ukrajinu da dislociraju veliki broj lovačkih aviona.
Ti avioni imali bi zadatak ne samo da onesposobljuju rusku kopnenu PVO uoči ofanzive na zemlji, nego i da se bore sa ruskom avijacijom, pružajući vazdušnu podršku trupama u nastupanju. A to znači da bi – radi dostizanja strateške prevage, neophodne za sticanje nadmoći u vazduhu – bilo potrebno angažovanje maksimalno mogućeg broja savremenih lovačkih aviona.
Evropska ratna avijacija već je prilično blizu potencijalnoj ukrajinskoj ratnoj zoni, ali bi je trebalo još više približiti Ukrajini i tako ograničiti vreme leta do cilja i smanjiti pritisak na avione-tankere koji bi i onako bili maksimalno opterećeni u vreme operacije takvog razmaha i obima.
Sjedinjene Države bi se suočile sa još jednim problemom povezanim sa strateškim rasporedom svojih avio-snaga i sredstava, a ticao bi se prebacivanja avijacije iz samih SAD u Istočnu Evropu. Tempo prebacivanja i raspoređivanja aviona zavisio bi od mnoštva faktora, uključujući broj aviona-tankera, strateške vojno-transportne avijacije i aerodromskih resursa na krajnjim odredištima i aerodromima koji bi služili za privremena sletanja.
Prvi avioni SAD mogli bi da u zonu vojnih operacija stignu relativno brzo, zahvaljujući američkim lovačkim eskadrilama koje su blagovremeno razmeštene po avio-bazama Evrope. Jer, tri eskadrile F-15 već se nalaze u bazi britanske ratne avijacije Lejkneht, dve eskadrile F-16 su u Italiji – u bazi Aviano, a jedna eskadrila F-16 u bazi Špangdalem u Nemačkoj. Njih je moguće prebaciti na aerodrome Istočne Evrope već tokom prvih 48 sati nakon dobijanja naredbe.
(Fakti)
Ima tu jedna zackoljica. Nije to Srbija, Libija, Irak, i td, pa da se te lovacke eskadrile svrckaju i paraju nebom kako njima odgovara. Prvo, sto njima hrabrost nije jaca strana i frka je malo kad napadas nekog ko ima cime da se brani. Drugo, pitanje je da li bi i do granice doleteli.