Poštovani gospodine dr Rile (Hans Rile, nekadašnji državni sekretar u Ministarstvu odbrane Nemačke, publicista i ekspert za atomsku tehnologiju), u novinama „Velt am zontag” zalagali ste se (26. aprila) za naoružavanje tenkova nemačke vojske „leopard 2” visokotoksičnom radioaktivnom uranijumskom municijom „za borbu protiv ruskog tenka T-90”. Vi se, dakle, kao ekspert, zalažete, navodno zbog predstojeće borbe protiv ruskih tenkova, za nabavku oružja za masovno uništenje, odnosno istrebljenje, čija se zabrana u svetu već godinama zahteva zbog njegovih razarajućih posledica po vojnike, civilno stanovništvo i ljudsku sredinu. Po čijem nalogu to činite? Dozvolite mi da Vam kao sugrađanin, koji je posle nezamislivih zlodela nacističke diktature odrastao u nadi da s nemačkog tla nikad više neće biti poveden nijedan rat, opišem šta sam osećao kad sam pročitao Vaš manipulativni tekst.
Kao obavešten građanin koji godinama prati ratove koje SAD–NATO, kršeći međunarodno pravo, vode koristeći uranijumsku municiju, pre svega u Srbiji, Avganistanu, Somaliji i Iraku, bio sam užasnut, zgrožen i istovremeno kao čovek postiđen ovakvim izopačenim i beskrupuloznim zahtevom jednog pravnika, koji protivno dostupnom znanju, govori o uranijumskoj municiji „sa samo minimalnim zračenjem”. Moram to jasno da kažem! Od profesora Sigvarta Horsta Gintera (Siegwart-Horst Günter), u međuvremenu preminulog „oca pokreta protiv uranijumske municije”, od režisera Fridera Vagnera (Frieder Wagner) (Filmska dokumentacija „Smrtonosna prašina”) i od bliskih prijatelja iz pomenutih ratnih područja, bio sam već devedesetih godina iz prve ruke informisan o epidemijskim razmerama malformacija kod novorođenčadi i vrlo visokim stopama leukemije i drugih oblika raka kako kod vojnika i njihovih supruga tako i kod civilnog stanovništva, kao posledice radioaktivne, visokotoksične prašine koja se oslobađa pri udaru i eksploziji uranijumske municije (sve se može pročitati na internetu).
Srpski eksperti su posledice NATO bombardovanja svoje zemlje 1999. naučno obradili i opisali u knjizi Crime in War – Genocide in Peace. Posle zločinačkog rata počinje – često deset i više godina pošto se vojska povukla – genocid u nekadašnjim ratnim područjima. I herbicid „agent orange” kojim su SAD sedamdesetih godina trovale vijetnamski narod, i danas je, dakle, posle 40 godina – smrtonosno oružje.
Pošto su municija sa osiromašenim uranijumom (depleted uranium – DU), koju zahtevate za nemačke tenkove, kao i hemijsko oružje, korišćeni u oba svetska rata – nemački izum, podsećamo se knjige i dokumentarnog filma o uništavanju Jevreja u nacističkoj Nemačkoj, pod naslovom Smrt je majstor iz Nemačke. Da li i dalje treba to da se tvrdi o Nemačkoj? Strahujem da tome vodi ratno huškanje neodgovornih političara, vojske i novinara protiv Rusije kao i njihovi zahtevi za upotrebu oružja za masovno uništenje.
SAD, Velika Britanija, Francuska i Izrael glasali su u decembru 2014. protiv rezolucije Generalne skupštine Ujedinjenih nacija kojom se zemljama izloženim posledicama uranijumske municije osigurava međunarodna pomoć. Time su pomenute zemlje odbacile sopstvenu odgovornost za upotrebu municije sa osiromašenim uranijumom. Sa vrlo verovatnom upotrebom ove municije u najnovijim američkim napadima na Islamsku državu u Siriji i Iraku i premeštanjem borbenih aviona A-10 (naoružanih uranijumskom municijom) iz SAD u istočnu Evropu, vođenje rata, protivno međunarodnom pravu, može, tako, da bude nastavljeno. Ali bar Nemačka treba ovde „da bude primer da ne koristi uranijumsku municiju” – kako je to dosad zahtevao SPD (Socijaldemokratska partija Nemačke).
Gospodine Rile, Vi ste u pomenutom tekstu napisali da su još pre 30 godina postojale namere da se nabavi uranijumska municija, ali da to tada nije bilo politički izvodljivo zato što je „početkom osamdesetih glavnu reč vodio mirovni pokret”. Da li, prema Vašem mišljenju, danas, tačno 70 godina posle kraja nacističke diktature, vojska treba opet da vodi glavnu reč? Da li mislite da je neprestana ratna propaganda već toliko delovala na nas građane da bismo se saglasili sa Vašim nečovečnim zahtevima? Ne! Ne možemo beskonačno biti obmanjivani, zavaravani i manipulisani. Dalji razvoj pratićemo kao punoletni građani probuđeni strahom.
Ako se kao građani naviknemo da bespogovorno prihvatamo takve zahteve, onda nema ničeg više što nećemo prihvatiti.
Psiholog i pedagog iz Lindaua, napisao je ovo otvoreno pismo nekoliko dana pre dana sećanja na oslobođenje Nemačke od nacističke diktature<
Dr Rudolf Henzel
Politika
