Srbija „klizi“ ka krizi?
„Briselski sporazum“ je samo okvir za otimanje državne imovine na Kosovu i Metohiji. Vlada Srbije je 2013. godine pragmatski „žrtvovala“ imovinu Srbije za politički put Srbije ka EU, i podršku EU i MMF srpskoj vladi na izborima 2014. i 2016. godine. Sada je došlo vreme “naplate” iza kojeg stoje SAD i EU, ali i Nemačka na koju se vlada Srbije u znatnoj meri oslanja od 2012. godine. Teško je sada voditi državnu borbu uz primenu nacionalnog prava i Ustava Srbije. Vlada Srbije i njena politika, ušla je u “paket” EU i strateškog uticaja SAD na duže staze. Sve ove mere dolaze kao ofanziva pred američke izbore gde se očekuje pobeda Hilari Klinton i tzv. „Klinton“ doktrina iz 1999. godine, koja je dovela do NATO intervencije i protektorata NATO na Kosovu i Metohiji. Vladi Srbije sada ostaju mere unutrašnje političke i nacionalne homogenizacije i podizanje tenzija među Srbima na Kosovu i Mezohiji uz kampanju internacionalizacije u SBUN. Odluka Kosovske skupštine da donese zakon o „Trepči“ i namere oduzimanja „Telekoma“ na Kosovu je suštinski prekid dijaloga Beograda i Prištine, odnosno novi pritisak EU po osnovu “uzmi ili ostavi” – ili predajte resurse i nastavite ka EU, ili duža blokada. Pošto je politika premijera Aleksandra Vučića duboko „zagazila“ ka EU i svoju političku pobedu SNS ostvarila na toj koncepciji, premijeru Srbije ostaje „arbitraža“ koja neće imati većih uspeha ili pad vlade. Vlast premijera Vučića se neće srušiti zbog “Trepče” i “Telekoma”, jer je mnogo uloženo da Vučić vlada do 2021. godine kao partner prema EU. Druga opcija je da je došlo do promene stava da Vučić treba da se pusti “niz vodu”. Ako želimo da budemo potpuno otvoreni, vlada Aleksandra Vučića može biti urušena napuštanjem jednog broja ministara ili promena odluke SPS da ostane u vladi, iako je tadašnji premijer Srbije Ivica Dačić bio jedan ključnih potpisnika „Briselskog sporazuma“; Vučić i Dačić su odgovorni za sadržaj “Briselskog sporazuma” i stavljanje parafa i njihova politička sudbina je međusobno povezana.
Scenario obaranja Aleksandra Vučića
EU i SAD preko “Briselskog sporazuma” lome Vučićevu vladu na način da promene svoju spoljnu politiku prema Rusiji i odnosima prema Republici Srpskoj. Protiv usluga ove “ucene” može biti privremena obustava odluka kosovskih institucija na upravljanje “Trepčom” i”Telekomom” i drugim resursima, ili otvaranje “dijaloga” oko ovih pitanja Prištine i Beograda, uz kontrolu EU. EU i SAD su sada stavile “omču” oko vrata Vučićeve vlade i politike i poigravaju se sa njegovom političkom sudbinom. Tako EU i SAD zapravo daju prednost slabljenju Srbije preko “Briselskog sporazuma” i blokiraju dalji odnos Srbije prema EU, a otvaraju krizu na Kosovu i Metohiji koja može da bude u masovnom egzodusu ili nasilnom uzimanju imovine od strane kosovske vlasti uz podršku EU i SAD, odnosno NATO. Srbija može pokušati da aktivira Srbe na Kosovu da štrajkuju, bojkotuju ili organizuju masovni štrajk glađu, ili da se krene u opasne scenarije nasilja. Pošto Srbija nema instrumente državne moći na Kosovu i Metohiji, teško može bilo kako da reaguje sem politički i medijski. Srbija u ovom trenutku može da traži podršku Rusije i Kine u SBUN, da se poziva na rezoluciju 1244 SBUN, dok će Priština da se poziva na “Briselski sporazum” i zaštitu EU i SAD u realizaciji potpisanih dokumenata. Mala je mogućnost da se u SBUN može bitnije šta uraditi, jer je država Srbija predajući sudbinu Kosova EU preko EULEKS misije, zapravo rezoluciju 1244 SBUN učinila krajnje neefikasnom. Posebno što je Kosovo kao nekadašnji protektorat UN postao protektorat NATO i EU sa minimalnom ulogom Srbije. Vučić i Dačić mogu samo sada da dižu unutrašnju političku tenziju, bez većeg efekta na izvršavanje radnji Kosovske vlasti koja ima punu podršku Brisela i Vašingtona. Na ovoj matrici realno može doći i do sukoba unutar SNS i pre svega onih delova stranke koji su bliži Predsedniku Srbije Tomislavu Nikoliću. Istovremeno, ovi nepovoljni scenariji oko ”Trepče” i “Telekoma”, biće „vetar u leđa“ SRS i dr Vojislavu Šešelju koji će povećati ili čak udvostručiti svoje pristalice. Može da se desi da lider SRS dr Šešelj podrži Aleksandra Vučića, ako pristane na “reviziju” Briselskog sporazuma ili da krene u kampanju protiv njega.
Tomislav Kresović
Vidovdan
