Godišnjica stradanja majora Tepića i vojnika JNA u Bjelovaru

0
551
Foto:printscreen (Ministarstvo odbrane RS, Jovo Mamula )

Pripadnici ZNG su tog datuma 1991. godine teškim naoružanjem napali kasarnu „Božidar Adžija” i ubili nekoliko vojnika, a kada su stigli do skladišta oružja major Milan Tepić ga je digao u vazduh

Do danas, kada se navršava se 29 godina od zločina nad oficirima i vojnicima JNA u kasarni u Bjelovaru, niko nije osuđen. Bjelovar 29. septembra slavi Dan grada. Pripadnici Zbora narodne garde su tog datuma 1991. godine teškim naoružanjem napali kasarnu „Božidar Adžija”. Posle teške borbe, pukovnik JNA Rajko Kovačević je naredio polaganje oružja.

Pripadnik ZNG, u svojstvu predsednika Kriznog štaba Bjelovara, Jure Šimić, postrojava vojnike i oficire, pukovnike Rajka Kovačevića, Dragišu Jovanovića i kapetana prve klase Miljka Vasića izvodi iz stroja, odvodi ih 50 metara dalje i lično ih ubija sa po dva hica. Šestoricu vojnika zarobljavaju i vode u policijsku stanicu, a zatim odlaze do skladišta „Barutana” u mestu Bedenik, koje je bilo minirano sa 170 tona eksploziva.

Kada su zenge ušle u skadište, major Milan Tepić aktivirao je prekidač. Prethodno je u borbi poginuo devetnaestogodišnji Stojadin Mirković koji nije hteo da se preda uprkos Tepićevoj naredbi, kao i oko 200 pripadnika ZNG. Narednog dana u kasarnu su došli hrvatski civili iz Bjelovara, koji su pljuvali i mokrili po poginulim pripadnicima JNA. Šestorica zarobljenih vojnika streljani su 3. oktobra u šumi Česma kod mesta Malo Korenovo.

Milan Tepić je krajem 1991. godine proglašen za narodnog heroja od strane Predsedništva SFRJ. Danas nekoliko gradova u Srbiji i Republici Srpskoj ima ulicu Milana Tepića, a vojnik Stojadin Mirković je krajem 1999. godine posmrtno odlikovan. Jedna ulica u Valjevu nosi njegovo ime, a 2013. godine podignut mu je spomenik u njegovoj osnovnoj školi.

Vojno tužilaštvo u Beogradu je 1992. godine podiglo optužnicu protiv Šimića i njegovih saučesnika, ali je kasnije vojno pravosuđe u Srbiji ukinuto. Tužilaštvo Haškog tribunala nikada nije pokrenulo istragu protiv Šimića, iako je takav zahtev u Hag stigao 1998. godine od porodice ubijenog oficira Dragiše Jovanovića.

Da Vas podsetimo:  Gideon Grajf: Ako postoji pakao to je Jasenovac, taj logor je bio mnogo brutalniji od Aušvica

Županijsko državno tužilašvo Hrvatske je 2001. godine podiglo optužnicu protiv četiri pripadnika hrvatske policije iz Bjelovara (Luka Markešić, Zdenko Radić, Zoran Maras i Ivan Orlović), ali su oni dva puta oslobađani usled nedostatka dokaza. Vrhovni sud Hrvatske je obe presude ukidao.

Treće suđenje započeo je Županijski sud u Varaždinu 2007. godine, sa promenjenom optužnicom – za pomaganje i saučesništvo u ratnom zločinu protiv zarobljenika i civila. Tada je doneta osuđujuća presuda, sa kaznama ispod zakonskog minimuma (četiri i tri godine zatvora), pa je Vrhovni sud Hrvatske i ovu presudu ukinuo 2010. godine. Na kraju optužene oslobađa Županijski sud u Zagrebu, 2011. godine, sa obrazloženjem da dela za koja se terete nisu krivična dela. Ova presuda je postala pravnosnažna jer niko nije podneo žalbu.

Istraga protiv Šimića pokrenuta je tek 2010. godine. Zbog optužbe za ratni zločin protiv ratnih zarobljenika, Šimić je proveo u pritvoru 11 dana, a zatim je pušten da se brani sa slobode. Ceo slučaj prebačen je u Županijski sud u Rijeci, gde je poslednji put ročište održano u martu ove godine.

Aleksandra Petrović
Izvor: Standard.rs

POSTAVI ODGOVOR

Unesite Vaš komentar
Molimo unesite vaše ime