Od svog osamostaljenja, demokratska Hrvatska slavi ustaški dernek na Blajburgu kao nekom kultnom mestu stradanja hrvatske vojske, a reč je zapravo o ratnim zločincima koji su odbili da polože oružje nakon potpisane kapitulacije pred engleskom komandom, koja ih je potom ustupila svojim saveznicima, jedinicama Jugoslovenske armije.
Deo tih zločinaca je uspeo oružjem da se probije iz obruča, ali je znatan deo uništen u borbi a deo je zarobljen.
Posle nekoliko godina, katolički sveštenik VILIM CECELJA je planski kupio deo te poljane, i na svom privatnom imanju postavio krst kao obeležje izginulim zločincima.
U vreme Hladnog rata i blokovske podele, počeo je propagandnu akciju pomognut od Vatikana, da te ratne zločince predstavlja kao nekakve antikomunističke hrvatske borce postradale od srbokomunističkih zlotvora.
Taj prikaz se ustalio u hrvatskoj emigrantskoj štampi, i osnovan je Počasni blajburški vod koji je širio mit o „blajburškoj žrtvi hrvatskog naroda“ i sakupljao sredstva za podizanje spomenika, ali je najpre radio na omasovljenju proslave na godišnjicu pokušaja proboja.
Samo okupljanje je imalo sve karakteristike veličanja NDH kao hrvatske države, a učešće predstavnika brojnih neofašističkih organizacija je postalo deo službenog ceremonijala!
U vreme postojanja zajedničke države Jugoslavije, svesno je ignorisano takvo neoustaško slavlje, da se ne bi otvarala šira priča o činjenici da je skoro 300000 učesnika u zločinu genocida, ne samo aktivnih izvršilaca, već i prateći brojni aparat državnih službi koje su omogućavale takvo državno nedelo, pokušao da se bekstvom u Austriju spase kazne za takav zločin.
U Jugoslaviji se planski lagalo kako su Hrvati većinski bili antifašisti, ali nisu smeli od „nešto malo“ ustaša koje štite nemački i talijanski okupatori, da to odmah ispolje i uzmu učešće u ustanku srpskog naroda u NDH, već u julu 1941.godine!
Tokom građanskog rata u Hrvatskoj, otvorili su priču o likvidaciji zarobljenih ustaša i domobrana bez suđenja, što su izvršile slovenačke i hrvatske jedinice nakon što su engleske trupe razoružale te zločince, i potom ih isporučile brigadama Jugoslovenske armije!
Pokrenuta je široka kampanja laganja o broju navodno nevino stradalih, iako su aktivno učestvovali u izvršenju zločina genocida, a potom je to korišćeno za pokušaj nekakvog poravnanja za Jasenovac kao simbol genocida nad Srbima, Židovima i Romima u NDH!
Objektivna istraživanja kazuju o brojki od 40000 tako stradalih, ali su tu i slovenački belogardejci, ljotićevci, pripadnici JVuO, Ruski zaštitni korpus, sve izmešano u saradnike okupatora, kako su to kazivali kroatokomunisti.
Kada su antifašistička udruženja u Koruškoj pokrenula inicijativu za zabranu tog okupljanja, odgovorili su im nadležni da zakon ne brani okupljanje na privatnom posedu, te se tek tada moglo jasnije sagledati zašto je VILIM CECELJA kupovao deo livade još u prošlom veku!
Hrvatska država šalje zvaničnu delegaciju na vidljivi kleroustaški dernek, da polaže venac na spomenik sa šahovnicom iz vremena NDH, iako je tobože nastala na antifašističkim tekovinama NOB, a gradovi joj još uvek puni ulica sa imenima ustaških ratnih zločinaca!
Danas je tako vidljivo da je taj Blajburški igrokaz planski osmišljen od udruženih tvoraca antijugoslovenske i antisrpske klike u Vatikanu i anglosaksonskih antikomunističkih krugova iz vremena Hladnog rata, sa ciljem relativizacije počinjenog zločina genocida u NDH, iako ih danas već objavljena dokumenta nemačke i talijanske vojske ponajbolje razotkrivaju jer daju podatke o broju ubijenih Srba, ali i metodama brutalnih ubistava!
Napisao Vladimir FROLOV
