Minhen i Velika Albanija

U moru tekstova kojima obasipaju Srbe strane novine a tobož srpske, tako planski stvarajući atmosferu nemoći i beznađa oko srpske pokrajine KiM izdvaja se list BLIC, koji je pre neki dan doneo izjavu bivše ministarke za evropske integracije koja naglašava značaj pripreme u Minhenu za susret faktora mira i stabilnosti u regionu i drčnog samoproglašenog Šiptara sa otvorenom podrškom Kvinte!

Tako je ona zloslutna stvarnost nazvana Minhenski sporazum ponovo zazvučala mislećim Srbima, opominjući ih svojim strašnim posledicama.

Mnogi danas ni ne znaju šta je bio sporazum donet u tom gradu 1938.godine, kada su tadašnje velike sile Britanija i Francuska na tacni isporučile drčnom nemačkom fireru nezavisnu Čehoslovačku, samo da privremeno sebe spasu od neminovnog koje im sledi!

Sam događaj ima pozadinu koja počinje stvaranjem republike Čehoslovačke 1918.godine, u kojoj tada ostaje oko 3,2 miliona Nemaca koji samo u zapadnom delu u Sudetima čine znatnu grupaciju, dok su ostali rasuti širom nove države, što je posledica viševekovne zajednice u carevini Austriji, pa potom u Austrougarskoj monarhiji.

Iako su uživali sva građanska prava u tada najdemokratskijoj državi Evrope, nakon Anšlusa Austrije, čehoslovački folksdojčeri su po nalogu nacista počeli provokacije protiv organa vlasti, tako veštački stvarajući „Sudetsku krizu“, kako bi se umešala nacistička Nemačka kao njihova tobožnja zaštitnica, koja traži „pravedno rešenje za ugrožene folksdojčere“ od Britanije i Francuske koje su navodno stvorile tu Čehoslovačku, a zapravo se tako maskira otimanje teritorije koja bi se pripojila Trećem Rajhu, da još malo naraste!

Česi i Slovaci su bili jasni, braniće odlučno svoju državu puškom, ali su Britanci i Francuzi vršili otvoreni pritisak na vladu u Pragu da se spor reši mirnim putem, pregovorima sa nacistima koji upravo tada u Španiji pokazuju brutalno pravo lice nacizma, koji nema milosti naspram onih koji mu se odupru.

Uprkos odlučnosti naroda, vladajuće stranke u Pragu su prihvatile dijalog kao rešenje, tako omogućavajući Britancima i Francuzima da se oni nametnu u dijalogu oko sudbine suverene Čehoslovačke, koju se više nije ni pitalo već se samo od nje zahtevalo da izvrši samoubistvo, da se saglasi sa rešenjem koje krši norme međunarodnog prava koje tada štiti Društvo naroda, kojim zapravo gospodare ti isti Britanci i Francuzi!

I Britanci i Francuzi su potom mirno posmatrali dalju sudbinu Čehoslovačke, koju su čerečile i okolne države, a ne samo nemački nacisti.

Brutalno korišćeni za nacističke namere, znatan broj čehoslovačkih folksdojčera poginuo je na Istočnom frontu, prethodno osvajajući Francusku upravo čehoslovačkim oružjem olako darovanim nemačkim nacistima, sporazumom u Minhenu!

Kada je Crvena armija oslobodila Čehoslovačku od nacističke šestogodišnje okupacije, njena vlada koja je odbila da brani svoju zemlju vratila se iz emigracije, iz dragog Londona, te nakon svoje rekonstrukcije donela odluku o isterivanju folksdojčera iz Čehoslovačke, tako otvarajući pitanje sudbine folksdojčera i u drugim okupiranim državama, koje su donele jednaku odluku i opravdano proterale tu nacionalnu manjinu, jer su njeni pripadnici učestovali u oružanim formacijama nacista, čineći ratne zločine u okupiranoj Evropi najpre nad matičnim narodom države u kojoj su živeli!

Danas, kada svetski hegemon preko EU pokušava da natera kolaborante u Beogradu da se sami odreknu svoje pokrajine KiM, kako bi se stvorio temelj za dalju izgradnju veštačke tvorevine nazvane „velika Albanija“, valja potsetiti da su njeni projektanti zaplanirali otimanje delova teritorije od četiri međunarodno priznate države – Srbije, Crne Gore, Severne Makedonije i Grčke, gde žive pripadnici šiptarske nacionalne manjine, a ne državotvornog naroda koji ima pravo samoopredeljenja!

Upravo tim pripadnicima nacionalne manjine, Minhenski sporazum, tačnije njegova posledica za folksdojčere, treba da bude opomena, kako prođu oni koji za strani interes ustanu protiv svoje države u kojoj imaju sva prava, izuzev pravo da je ruše!

Srećom, danas Minhen nema onu snagu koju je imao daleke 38.godine, jer su vojsku svetskog hegemona iz svoje države isterali avganistanski ustanici u papučama, a EU ni artiljerijsku municiju ne može da obezbedi ukrajinskim neonacistima, koji vidljivo imaju sudbinu nekadašnjih folksdojčera, kao frontovsko meso nezajažljivog hegemona!

Srpski narod je odlučan da brani svoju Otadžbinu, naročito njen temelj Kosovo, garant svoga državotvornog opstanka, na koji tzv velike sile nasrću još od Prvog srpskog ustanka, te se od njih ničem dobru Srbi ne mogu nadati, uprkos uporne mantre beogradskih kolaboranata da (lažni) evropski put Srbije nema alternativu!

Folksdojčer — izraz kojim su nemački nacisti označavali Nemce koji su rođeni i žive kao nacionalna manjina u evropskim državama,a dato im je državljanstvo Trećeg Rajha!

Napisao Vladimir FROLOV