Preneti zemne ostatake Njegoša u obnovljenu kapelu

Ispunimo poslednju Njegoševu želju i želju mitropolita Amfilohija: Obnovimo kapelu na Lovćenu!

• Podizana i rušena dva puta (1916, i 1972), kapela još nije obnovljena. Ta činjenica strašni je simbol dubine našeg duhovnog posrnuća iz kojeg nas molitvene litije vraćaju i ponovo spašavaju
• Njegoš: „Ja hoću da me sa’ranite u onu crkvu na Lovćenu… To je moja potonja želja, koju u vas ištem da je ispunite i ako mi ne zadate Božju vjeru da ćete tako učinjet, kako i ja hoću, onda ću ve ostaviti pred prokletstvom, a moj posljednji čas biće mi najžalostniji i tu moju žalost stavljam vami na dušu.”
• Više Udrženja i Institucija pokreće prenos zemnih ostataka Petra II Petrovića Njegoša u obnovljenu kapelu na Lovćenu, na radost i spasenje naših duša.
• Treba očekivati da se počne sa realizacijom ove ideje, projektovanjem i potom i izvođenjem radova na planinskom vrhu na Lovćenu, jer je iskazana ogromna želja i volja mnogobrojnog naroda da se (po treći put) ostvari želja Njegoševa da počiva na miru u CRKVICI NA PLANINSKIM VISOVIMA LOVĆENA GDE ĆE SE ČUTI PRAVOSLAVNO ZVONO, OSEĆATI MIRIS TAMJANA I VIDETI PRAVOSLAVNI KRST, ovog puta konačno i za sva vremena!

Ove prve riječi, iz poslednje želje svetog vladike i gospodara Crne Gore Petra II Petrovića Njegoša – mi, narod Srpski – još nismo ispunili. Njegoševi stihovi raspjevali su svetosavlje i utvrdili kosovski zavjet kao naše vječno opredjeljenje, a srpstvu su dali savremeno lice, ispunivši ponovo naš duh samopoštovanjem i uzvišenim požrtvovanjem za slobodu i pravdu. Svojim neprolaznim stihovima Njegoš nas je uzdigao do samog neba.

U dramatičnoj sudbini Vladikinih zemnih ostataka i njegove zadužbine na vrhu Lovćena, gotovo da se oslikava i naša sudbina kroz istoriju. Podizana i rušena dva puta (1916, i 1972),  kapela još nije obnovljena. Ta činjenica strašni je simbol dubine našeg duhovnog posrnuća iz kojeg nas molitvene litije vraćaju i ponovo spašavaju.

Luketić: Obnavljanje kapele opravdano iz kulturološkog i bilo kojeg drugog razloga

Svjesni važnosti ispunjenja poslednje Njegoševe želje za očuvanje naše duhovne vertikale i identiteta, kao i želje blagopočivšeg mitropolita Amfilohija da se obnovi zavjetna kapela, Nacionalna IN4S televizija u saradnji sa Maticom Boke, NVO Primorska i Udruženjem za negovanje tradicije i kulture Valjevskog kraja počinje sa nizom medijskih aktivnosti kojima će upoznati javnost sa sudbinom i posledicama rušenja zavjetne kapele 1972. godine, i inicirati prenos zemnih ostataka Petra II Petrovića Njegoša u obnovljenu kapelu na Lovćenu, na radost i spasenje naših duša.

::::::::::::::::::::::::::::::::::

Uloga Bokeljske mornarice

Treba podsetiti da se Bokeljska mornarica  1914. godine dobrovoljno preobukla u vojne uniforme, dobila od Austro-ugara bojno oružje, a blagoslov od strane katoličkog sveštenika pred katedralom sv. Tripuna u Kotoru, te kao pješadija udarila na Lovćen 1916, zabadajući nož u leđa teško ranjenoj Crnoj Gori. Koliko su Admiralitet i neki članovi Bokeljske mornarice bili prožeti proaustrijskim duhom i djelovali protiv najsvetijih crnogorskih interesa – najbolje govori cirkular koji je admiralitet, 18. januara 1916,  adresirao svim bokeljskim opštinama i slaveći osvajanje Lovćena: „Lovćen je zauzet! Vesela i radosna vijest odjekuje ne samo našom prostranom Carevinom, već cijelim svijetom!“

:::::::::::::::::::::::::::::::::

Ove godine navršava se nekoliko važnih jubileja vezanih za sudbinu kapele:

– 175 godina od kada je Njegoš podigao kapelu
– 165 godina od polaganja Njegoševih zemnih ostataka u zavetnu kapelu
– 100 godina od odluke svetog sinoda SPC o obnavljanju porušene kapele  stradale od austrougarskog generala Stjepana Sarkotića
– 95 godina od obnavljanja kapele na Lovćenu
– 48 godina od rušenja kapele od strane komunističkog režima

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Kako je osvojen Lovćen i srušena kapela

Austrougarska vojska, je u Prvom svetskom ratu krenula u osvajanje Lovćena i Njegoševe kapele, bombardujući artiljerijskim plotunima iz Boke kotorske ove svetinje.

Između 5. i 11. januara 1916. godine, vođene su odsudne bitke za odbranu Lovćena, ali je crnogorska vojska morala da kapitulira, iako je njena artiljerija, tvrde izvori, ubila 1.260 austrougarskih vojnika.

Primaknuvši se Lovćenu, Austrijanci su topovskom granatom pogodili kapelu. Austrijanci su nakon toga naredili ekshumaciju Njegoševih kostiju iz grobnice i ponudili crnogorskom mitropolitu, Mitrofanu Banu, da se izvrše radovi na obnovi kapele. Mitropolit je samo pristao na ekshumaciju, pod uslovom da je obave njegovi sveštenici po crkvenom obredu. Poslije crkvenog obreda, kovčeg s Njegoševim kostima 12. avgusta 1916. stavljen je u Riznicu Cetinjskog manastira. I Tu je Njegoš počivao do 1925. godine. Krajnji cilj Austrougarske monarhije bio osvajanje Lovćena da ne dozvoli Srbima da se ujedine i izađu na Jadran“.

:::::::::::::::::::::::::::::::::::

U razgovoru za portal IN4S, Miroslav Luketić, član komisije za izgradnju mauzoleja, kazao je da je inicijativa za obnavljanje kapele opravdana iz kulturološkog i bilo kojeg drugog razloga.

On smatra da prvo treba usvojiti izmjene Zakona o slobodi vjeroispovjesti, stabilizovati vlast, i ne kreirati avanturu bez utvrđenih mogućnosti.

::::::::::::::::::::::::::::

Ostaci zavetne kapele na jednom mestu

Kamen sa kapele, obeležen brojevima, koje je vreme izbrisalo, posložen je na ledinu podno Lovćena 1972. Njeni kameni ostaci i danas se mogu naći u podnožju Lovćena, u mestu Ivanova korita.

::::::::::::::::::::::::::::::::

„Mauzolej može da ostane, ali može da se obnovi i kapela“, poručio je Luketić.

On se prisjetio i rada komisije za izgradnju mauzoleja i kazao da je tada samo jedan član komisije bio za rušenje kapele, dok su svi ostali bili protiv takvog postupka.

„Mislim da treba sve svesti u mirne vode i to napraviti, jer je to jedan zavjet koji nikome ne šteti“, poručio je Luketić.

Kovačević: Gledajući na Lovćen kao na Srpski Olimp, izražavamo nadu da će doći do obnove kapele na njegovom vrhu

Bokelji su uvijek kroz istoriju bili vezani za svoju Pravoslavnu crkvu i imali duhovnu vertikalu sa Cetinjskim mitropolitima – kazao je za portal IN4S potpredsjednik opštine Kotor i predsjednik Skupštine Matice Boke, Siniša Kovačević.

On napominje da je ta veza nastala još 1219. godine osnivanjem Prve episkopije na Miholjskoj prevlaci – Zetske episkopije koju je ustanovio Sveti Sava a čije je sjedište kasnije preseljeno na Cetinje gdje je i ostalo do dan danas kao sjedište Mitropolije crnogorsko primorske.

„Kao potvrda te jake duhovne, bratske veze poznate su relacije Svetog Petra Cetinjskog kao i kasnije Vladike Rada sa Bokom i Bokeljima“, kazao je Kovačević i dodao:

„Ta veza je povrđena i učvršćena dolaskom našeg Grbljanina, Bokelja, Mitrofana Bana na čelu Cetinjske mitropolije od 1885-1920.“

Gledajući na Lovćen kao na Srpski Olimp, poštujući amanet vladike Rada, kao Bokelji, duhovno vezani sa svojom braćom Crnogorcima, izražavamo nadu da će doći do obnove kapele na njegovom vrhu.

„Na taj način bi se ne samo ispunila poslednja želja Vladike već i san našeg blaženopočivšeg Mitropolita Amfilohija i cijelog vjerujućeg naroda Crne Gore i Boke Kotorske“, zaključio je Siniša Kovačević.

Kentera: Ideja koja sve ujedinjava

U ime Matice Boke – podružnice Budva, koja je i inicijator ove akcije, Marko Kentera, njen predsjednik, je saopštio da je ideja vodilja da se „okupimo i pokrenemo ideju koja sve ujedinjava.“

„Ovo je ideja da se ispuni želja Njegoševa, a na rođendan blaženopočivšeg mitropolita Amfilohija.“

Po riječima Kentere, ova akcija se organizuje u cilju ujedinjenja, a posebno podsjeća da je na Lovćenu bila crkvica koja je nosila ime Svetog Petra Cetinjskog, koju je Njegoš podigao svom stricu i želio da se sahrani u njoj.

Kentera smatra da ovakvom inicijativnom se ne planira rušenje bilo čijih građevina, već se želi omogućiti svima u Crnoj Gori da čuvaju svoju tradiciju i kulturu.

Na prvo Božićno jutro – 7. januar i rođendan blaženopočivšeg mitropolita Amfilohija, u Novom Sadu, Kragujevcu, Budvi i Tivtu osvanulo je desetine bilborda na kojima se podsjeća na želju vladike Petra II Petrovića Njegoša da bude sahranjen u crkvi na Lovćenu, ali i na želju blagopočivšeg mitropolita Amfilohija da se obnovi ta zavjetna kapela.

Bilbordi sa promocijom neophodnosti obnove Lovćenske kapele pored gradova u srpskoj Sparti i Atini postavljeni su u Nišu, Kragujevcu i Čačku.

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

„Politika“ u slavu Njegoša

Beogradski dnevni list Politika od 18. septembra 1925. godine kompletan broj posvjetio je sećanju i slavi Petra II Petrovića Njegoša. Na naslovnoj strani ovog lista, iznad napisa „POLITIKA“, iznad koga nikada i ništa nije pisalo, stoji: „Njegošev broj“, što je presedan u cijelokupnoj istoriji izlaženja ovog lista.

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Treba očekivati da se počne sa realizacijom ove ideje, projektovanjem i potom i izvođenjem radova na planinskom vrhu na Lovćenu, jer je iskazana ogromna želja i volja mnogobrojnog naroda da se (po treći put) ostvari želja Njegoševa da počiva na miru u CRKVICI NA PLANINSKIM VISOVIMA LOVĆENA GDE ĆE SE ČUTI PRAVOSLAVNO ZVONO, OSEĆATI MIRIS TAMJANA I VIDETI PRAVOSLAVNI KRST, ovog puta konačno i za sva vremena!

Izvor: Između sna i jave