U sledećih nekoliko zgusnutih redova pokušaćemo da prikažemo osnovnih DESET TEZA O SRPSKOJ POVIJESTI kako je shvataju vrli nam internacionalisti i „slučajni“ Srbi (kako oni sami sebe nazivaju, jer su se slučajno rodili kao Srbi, čega se stide i što im jako teško pada).
U njihovom viđenju stare srpske povijesti dolazi do izražaja pun prezir prema srpskoj Državi i njenoj Crkvi, koje ovi samomrzeći, slučajni Srbi vide kao još jedan izraz velikosrpske hegemonije i neizlečivog srpskog nacionalizma i šovinizma koji je osuđen na svim kongresima KaPeJota.
AUTOR: Dragan R. Mlađenović
DESET TEZA O SRPSKOJ POVIJESTI
– TEZA PRVA:
Prvu srpsku državu je u 12. stoleću osnovao STEFAN NEMANjA, velikosrpski ideolog i zločinac. Rođen je u neovisnoj državi Crnoj Gori. Da bi ostvario zločinački projekat osnivanja srpske države, Stefan Nemanja je izvršio genocid nad mirnim bogumilima, potonjim Bošnjacima. Zatim je vodio više krvoločnih ratova protiv južnog suseda Vizantije, kršeći neprestano Ženevsku konvenciju i odustajući od euro–integracija i puta u Europu koji nema alternativu.
– TEZA DRUGA:
Nemanjin najmlađi sin Rastko, potonji Sveti Sava, stvara nukleus velikosrpske ideologije prevođenjem i učvršćivanjem Srba u šovinističko i netolerantno pravoslavlje koje ne želi euro–integracije.
– TEZA TREĆA:
Princ Rastko, sada kao monah Sava, 1219. godine osniva u Grčkoj Srpsku pravoslavnu crkvu i tako postavlja temelje jedne posve nedemokratske i netolerantne crkvene organizacije koja sebe ne vidi u Europskoj uniji.
– TEZA ČETVRTA:
Narušavajući demokratski poredak i unoseći nestabilnost na Balkanu, Srpska pravoslavna crkva zida svoje objekte (manastire, crkve i puteve) širom Hrvatske, Bosne i Hercegovine, Crne Gore, Vojvodine, Kosova, Makedonije, Rumunije, Albanije a i šire, prisiljavajući pritom tamošnje stanovništvo na posrbljavanje širenjem velikosrpske šovinističke ideologije.
Vlast postaje demokratski nesmenjiva. Iako su smrdljivi srpski divljaci protiv demokratskih promena, do njih će ipak doći 1389. godine. Tada su odvratni Srbi, predvođeni teroristima Lazarom i Milošem, napali dobronamerne turske investitore i donatore i mučki likvidirali gospodina Murata, visokog predstavnika Europske komisije zaduženog za dijalog o pridruživanju i normalizaciji odnosa sa narodima karipskih ostrva.
– TEZA PETA:
U Bosni i Hercegovini se islam slobodno ispoveda još od kamenog doba i mnogo je stariji od onog u Turskoj. Zbog ćetnika i sličnih nepoćudnih čimbenika morao je da se spusti u katakombe u kojima je ispovedan kao kripto–islam. U demokratskim zemljama Hrvatskoj, Crnoj Gori i Severnoj Makedoniji osnovane su najpre Hrvatska, a u novije vrme Crnogorska i Makedonska pravoslavna crkva. Crnu Goru danas naseljavaju potomci rimskih Dukljana, kao što i na neovisnom Kosovu i u Albaniji od mlađeg kamenog doba žive potomci starih, pitomih zemljoradničkih Ilira koji su gajili koze, ovce i kamile.
– TEZA ŠESTA:
Turska konačno ruši zločinačke agresore uspostavljajući svoju demokratsku vlast kroz veleposlanike i poverenike za Balkan. Islam prihvataju kao veliki civilizacijski skok. Danak u krvi postaje razvojna šansa za napredak u daljoj NVO karijeri. „Work and Travel“ Janičarenje.
U Bosni a i šire, svi su od vajkada bili dobra raja i jarani, i nije se gledalo tko je tkoje vjere, no se živelo bratski–jedinstveno. Ali, nazadni Srbi su opet kočili progres i demokratizaciju društva bežeći ćetnićki u šume, odakle su napadali legitimnu i na slobodnim izborima legalno izabranu tursku vlast. Blagostanje Srbistana traje dugo, čak ni prosvećene Osmanlije nisu mogle da sekularizuju žilavu i nacionalno netolerantnu SPC koja opstaje do dan–danas.
– TEZA SEDMA:
A onda iznenada ničim izazvani Srbi ustaju protiv miroljubivih dahija. Ubica Karađorđe predvodi pijane i neobrijane ćetnike i okupira Srbiju ugrožavajući turske mirotvorce. Što Karađorđe nije uspeo ćetnićkom ćakijom, uspeva njegov kum, apsolutistički terorista Miloš. On je Srbiju očistio vršeći pogrom i etničko čišćenje mirnih Osmanlija proteravši ih nedemokratski iz Srbije.
Zatim su ružni, prljavi i zli Srbi nelegitimno stali da šire velikosrpsku državu napadajući Austrougarsku, Bugarsku, Azerbejdžan, Jemen i druge demokratske države u okruženju.
– TEZA OSMA:
Na Vidovdan, 28. lipnja 1914, na praznik velikosrpske nacionalističke ideje, mladi terorista Gavrilo Princip, član terorističke organizacije Mlada Bosna, likvidirao je austrijskog prestolonaslednika Franca Ferdinanda i njegovu lijepu suprugu Sofiju u multireligijskom i multietičnom Sarajevu, u kome su do tada skladno i bratski–jedinstveno živeli svi jugoslovenski narodi i narodnosti plešući Kozaračko kolo.
– TEZA DEVETA:
Agresorske srpske snage vrše progon po verskoj i nacionalnoj osnovi stvarajući Veliku Srbiju čija je vlast progonila i ubijala ostale narode i narodnosti ukidajući demokratski osnovane autokefalne crkve. No mirni demonstranti protestima smenjuju srbijanskog i jugoslovenskog kralja Aleksandra likvidirajući ga u Francuskoj. NDH dolazi zatim kao reakcija na ovo surovo srpsko nasilje. Ćetnićki pokret i nacisti ratuju protiv hrvatskog partizanskog pokreta u kome skoro da nema Srba.
– TEZA DESETA:
Srpska povijest počinje 29. studenoga 1943. počev od krasnog komunističko–demokratskog zbora u Titovom Jajcu u bosanskoj Endehaziji. Zbor se kliče Dan republike. Živio isti!
Tak vam je to – kužite dečki, nee?
