Četvrtog decembra 1992. godine poginuo je pukovnik Vojske Republike Srpske Zoran Borovina, komandant Ilidžanske brigade.
Rođen je 1952. godine u Malom Polju kod Han Pijeska. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Han Pijesku nakon čega upisuje Vojnu akademiju u Beogradu. Godine 1992. general Ratko Mladić ga postavlja za komandanta Ilidžanske brigade sa činom pukovnika Vojske Republike Srpske. Komandovao je u mnogobrojnim borbama između Vojske Republike Srpske i tzv. Armije BiH.
Bio je sasvim prirodan, tih, sa blagim osmijehom na licu. Na položajima se izuzetno isticao hrabrošću i odlučnošću, stoga je uživao veliko poštovanje među borcima.
Pošto su pripadnizi tzv. Armije BiH granatirale civilne položaje u Srpskom Sarajevu, vojna komanda Srpskog Sarajeva je donijela odluku o oslobađanju Otesa, kod Ilidže, koji je predstavljao važan strateški položaj.
Operacija oslobađanja Otesa, kojom je komandovao Zoran Borovina, počela je u zoru 1. decembra 1992. On je, zajedno sa svojim borcima, danonoćno boravio na prvim linijama fronta.
Četvrti dan operacije, u predvečerje 4. decembra 1992. godine, komandant Borovina je sa nekoliko dobrovoljaca izvršio diverzantski upad na neprijateljske položaje.
Tokom akcije, bačena im je bomba pred noge, a pukovnik Zoran Borovina je uzeo bombu u šake, pokušavajući da je vrati. Ručna bomba je eksplodirala u njegovoj desnoj šaci. Tijelo komandanta Borovine njegovi su saborci prenijeli u ratnu bolnicu „Žica“ u Blažuju, a ratni hirurg Miodrag Lazić konstatovao je njegovu smrt, koju je opisao i u svojoj knjizi „Dnevnik ratnog hirurga“:
„ Sad je oko 21 sat. Baš u ovo vreme donesen je leš komandanta Zorana Borovine. Poginuo je predvodeći svoje borce u jurišu. Nema desnu šaku. Povrede glave, grudi, lica. Među njegove borce pala je ručna bomba. Hrabri komandant Ilidžanske brigade pokušao je da je vrati neprijatelju. Eksplodirala je u njegovoj desnoj šaci. Zaštitio je vojnike svojim telom. Bio je pravi komandant. Na levom džepu svoje vojničke bluze nosio je bedž sa likom Njegoša. U desnom je imao bombone. Iste one koje je delio deci pre pet-šest dana, kada je dolazio u posetu bolnici. Da li i on ima negde svoju decu? Žao mi je komandanta i velikog borca Zorana Borovine. Teško mi je i kao čoveku i kao hirurgu. Neverovatno teško. Ali osećam veliku sreću što pomažem svom narodu, ponosan sam što sam deo ove velike srpske borbe. “
Otes je oslobođen u jutro 5. decembra 1992.
Slika
Po ulasku jedinica Vojske Republike Srpske, u čast pukovnika Zorana Borovine Otes je prozvan Zoranovo.
Odlikovan je posthumno na Vidovdan 1993. godine Ordenom Karađorđeve zvijezde I reda.
Sahranjen je uz sve vojne počasti u Beogradu na groblju Orlovača, na zahtijev porodice.
Pjesme o Zoranu Borovini
Nakon pogibije Zorana Borovine nastalo je nekoliko pjesama. Borci Ilidžanske brigade su napisali pjesmu o pogibiji komandanta Zorana Borovine koju su nazvali „Pjesma o Zoranu Borovini“.
