Tomislav Kresović: Hrvatski “hladni rat” protiv Srbije!

Srbija i Hrvatska kao „saveznik“ ili protivnik?

Predsednik Aleksandar Vučić izjavio je u intervjuu za „Večernji list“ da će Srbi i Hrvati u budućnosti morati da budu saveznici i dodaje „Mislim da će Srbi i Hrvati u budućnosti sve više morati biti saveznici, a sve manje ljudi koji će živeti u prošlosti svojih neprijateljstava „Predsednik Srbije je „optimista” iako je i sam pre samo manje od deset godina drugojačije mislio i govorio. Tada je bio u SRS, a sada je SNS kao proevropskoj partiji. To se sada predsedniku Srbije Aleksandru Vučiću može se „oprostiti”, jer vodi računa o putu Srbije u EU i stabilnost regiona i regionalnom pomirenju. Hrvatska je članica EU i NATO i od njenog glasa zavisi kada će i da li će Srbija postati članica EU do 2025 ili kasnije. Srbija da bi bila članica EU ne sme da ima vidne sporove sa susedima što traži bolnu promenu svesti, emocija i opštu amneziju .

Hrvatska kao zaštitnik “Zapadne Europe” i katoličanstva?

Ipak postavlja se pitanje da li Srbija i Hrvatska mogu biti “savezinici” i regionalni “partneri”. Dok Srbija ne bude u NATO za početak, a onda i EU Srbija i Hrvatska ne mogu biti “saveznici”. Hrvatska Srbiju tretira kao rusku interesnu sferu i kao Balkan, a sebe kao “zaštitnicu” zapadne civilzacije i kao deo katoličke probinijencije koja je u vekovnom “krstaškom ratu” protiv pravoslavlja. i kako kažu “bizantske” kulture. Srbija se “gura” u EU, ali bez potpisa Hrvatske i nekih drugih država sa Balkana teško će biti na njenim vratima. Srbija će morati da “klekne” pred Hrvatskom ,ali i Mađarskom, Bugarskom i Rumunijom u rešavanju nekih vekovnih sporova i da se pacifikuje odnose statusnim rešenjem za Kosovo i Metohiju. Hrvatska u punoj snazi gura Kosovo i Crnu Goru protiv Srbije, i radila je na državotvornosti i Crne Gore i sada Kosova. Hrvatska dakle u politici, ali i u kulturi, jeziku, pismu, tradiciji ne želi da vidi Srbiju ko “saveznika”, a još manje kao “prijatelja”, već samo kao “suseda” na “limesu” civilzacija katoličko-evropske i pravosalvno rusko-vizantijske i svog protivnika. Hrvatska želi i vidi sebe kao kontrolora, ali i ekonomskog “hegemona” na Balkanu i i prema Srbiji. Ne treba zaboravti 100 godina “Magnum krimena” Hrvatske u svim oblicima u modelu Austrougsrske, Kraljevine Jugoslavije, NDH, Brozove Jugoslavije, Tuđmanove Hrvatske i “Europske” Hrvatske protiv Srba i Srbije to pokazuje da ove dve države ostaju u “latentnom konfliktu” bez obzira na poltičke odnose u Evropi, integracijama. Hrvatska država potpomognuta Rimkatoličkom crkvom toleriše genocid NDH nad Srbima, Jevrejima i Romima, kasnije veliča rezultate “Domovinskog rata” i etničko čišćenje više od 250 000 Srba. ”Srpsko pitanje” u Hrvatskoj je rešeno, ali ne i potreba dominacije Hrvatske nad Srbijom i njenim interesima.

„Savezništvo” oligarhija i interesa ?

Ipak da sagledamo gde su Srbija i Hrvatska “saveznice”?. Političke, ekonomske oligarhije, mafija i organizovani kriminal kao i tajne služe obe države sarađuju i deluju kao “bratstvo” i kada su bile u ratu i miru i sada u “Hladnom ratu” koje vode dve države. Hrvatska protiv Srbije vodi oblike ”hladnog rata” na poltičkom planu, ali efikasno radi na širenju svojih ekonomskih interesa što se može videti preko najveće afere na Balklanu u slućaju “Agrokor” i tajkuna Todorića, finansijera svih vlasti u Hrvatskoj ali i Srbiji.Todorić ne bi mogao da bude poslovni lider u Srbiji da nije “podmitio” političku oligarhiju u Srbiji. Veliko izdavačko preduzeće “Bigz” koji štampa mnoge udženike za srpske škole drži tajkun iz HDZ-a Ante Žužilju. Mnogo je srpskih firmi otišlo u hrvatske ruke puneći kasu poreske službe Hrvatske. Mafija nema granica i saradnja klanova Srpsko-Hrvartske-Albanske mafije teče kao “po loju” bolje nego što funkcioniše EU ili MMF. Tajne službe Srbije i Hrvatske deluju kao “bratstvo” u ratu i miru sa dobrim razmenama informacija koje štite oligarhije na vlasti. Sve u svemu, kada se uzme političari iz Hrvatske i Srbije sve više postaju “saveznici” ali je narod veoma udaljen jedno od drugog sa jakim negativnim emocijama koje će dugo trajati. Države i narodi moraju sarađvati ali je bitno znati granice svojih interesa i ne zaboraviti prošlost, koja kada se potisne ona se ponovi. Za Srbe i Srbiju je dosta tri velika pogroma u 20 veku od strane “bratske” Hrvatske.

Tomislav Kresović

vidovdan.org