Veliki srpski pesnik Dučić, napisa u prošlom veku da se Hrvati ničeg ne stide, dok su upinjali da okončaju genocid nad Srbima, da se „uradak“ (delo) ne razvlači i u naredni vek.
Poslenici tog zločina, imali su službeno geslo – „ Za dom – spremni“, uz „rimski“ pozdrav!
Danas, iz „domoljubne Hrvatske“ sve češće se čuju zahtevi za ponovnim uvođenjem pozdrava „Za dom – spremni“ kao starohrvatskog, u današnju HV, kao NATO komponentu.
Brojni povijesničari, iznose teorije o nastanku starohrvatskog pokliča koji „nazoči hrvatskoj tisućljetnoj samobitnosti“, dok su pod raznim okupatorima bili poslušne sluge.
Ipak, zahvaljujući mađarskoj vojnoj istoriografiji, lako je moguće utvrditi početak upotrebe gesla, koje će poslužiti kao predložak za fašistički hrvatski pozdrav, u NDH.
Posle usvajanja austro-ugarske nagodbe 1867.godine, teritorijalnom podelom dospele su tadašnje pokrajine Hrvatska i Slavonija u deo koji je pod budućom ugarskom upravom, a pokrajina Dalmacija dospe u deo pod austrijskom upravom, te nikakve navodne mnogo pominjane „trojednice“ (Kraljevina Hrvatska, Slavonija, Dalmacija) nije ni bilo!
Već naredne 1868.godine, uredi vlast u Pešti odnose sa novim pokrajinama, donošenjem ugarsko-hrvatske nagodbe u Ugarskom saboru, u kom su Hrvati imali svoje predstavnike koje su birali na lokalnom saboru u Zagrebu, ali samo iz rediova povlaštenih, jer tada nije postojalo opšte biračko pravo kao u tadašnjoj kneževini Srbiji, koja je već bila autonomna!
Iako su ugarskoj vladi u Pešti ustupili Vojnu Krajinu kao carsku oblast, dvorska bečka kancelarija izmisli sistem vojno-teritorijalne organizacije, kojim su krajinski Srbi i dalje bili carski soldati!
Stvorena je takozvana zajednička vojska pod direktnom komandom generalštaba, koju čini kopnena vojska i ratna mornarica, i dve zemaljske vojske, pod komandama vlade u Beču i Pešti ali na upotrebi generalštaba, kao nadređenog.
Te su vojske službeno nazvane Landwehr u austrijskom, i Honvédség u ugarskom delu države.
Zajednička vojska imala je kadrovski rok tri godine, a zemaljska dve godine, dok je rezerva za prvopozivce trajala deset godina.
Vojna pitanja regulisana su u Pešti već 1868.godine, donošenjem zakona o kraljevskom Ugarskom Honvédség, koje će austrijski general Miroslav Kulmer nazvati domobranstvo, nakon što je car Franja Josip I dozvolio, da se u jedinicama koje se formiraju u Hrvatskoj i Slavoniji koristi narodni jezik.
Bečki generalštab, za prvog komandanta toga domobranstva imenovao je generala Kulmera, a vlada u Pešti odredi da službena zastava tih pukova bude ugarska sa grbom Szent Istvána, samo obrubljena hrvatskom trobojnicom.
Pošto nisu imali vojsku, nisu Hrvati imali ni vojnu terminologiju, te general Kulmer odnese 20 mađarskih uputstava, kod prof. Bogoslava Šuleka koji je znao mađarski, da ih prevede i saobrazi za upotrebu u domobranstvo, na narodnom jeziku.
Tako je već 1870.godine u Pešti štampan prvi priručnik, sa naslovom „Naredbenik za kraljevsko ugarsko domobranstvo“ da bi se uopšte mogla izvoditi strojeva obuka, a potom i „Službovnik za kraljevsko ugarsko domobranstvo“, kao Pravilo službe!
Za mađarske pojmove, Šulek je dao arhaične nazive, koji se počeše nazivati starohrvatski, a koriste se i dan danas u HV, kao autohtoni, samo je grupa bivših oficira JNA kumovala devedesetih godina, savremenim novohrvatskim nazivima, jer nisu opet imali svojih!
Miroslav-Fric Krleža, i sam kadet vojne akademije Ludoviceum u Pešti, gde su se školovali oficiri za hrvatsko domobranstvo, dao je tumač pojmova za izraze u hrvatskom domobranstvu u svom delu „Hrvatski bog Mars“, jer je znao da većina čitalaca ne poznaje te arhaične izraze.
Prva ustrojena jedinica takvog domobranstva, bila je 25.pukovnija,čija su dva bataljona bila u Zagrebu a jedan u Varaždinu.
Iako je „poviestničari“ nazivaju najhrvatskija, njeni su oficiri nosili na kapi mađarsku kokardu na kojoj je inicijal I.F.J.,a zakletva regruta je polagana uz „Kraljevku“, hrvatski prevod mađarske himne!
Tada su mađarske formacije imale geslo jedinice, i tako je Honv IR 25 („zagrebačka“) dobila svoje geslo – Za dom i kralja krv prolit valja!
Kralj je bio mađarski, ali najpre car austrijski, ali su sveštenici RKC uporno govorili o „našem dičnom vladaru“, kome služiti valja.
Geslo su dokazali već 1878.godine kada su učestovali u okupaciji BiH, ali kao pomoćne trupe jer su samo deo ugarske, uz Zajedničku vojsku, gde je udarna snaga bila 36 ID (pešadijska divizija) koju većinski čine Krajišnici, a komanduje austrijski general Filipović!
U Velikom ratu, pri napadu na Srbe 1914. godine, domobrani su obavezno pevali „Kraljevku“, da se dokažu gospodarima svojim, dok jurišaju pod mađarskom zastavom! Miroslav Krleža (nije priznao svoje učešće u redovima 25.domobranske pukovnije na srpskom frontu), kada su upućeni na Istočni gront u Galiciju, u romanu „ZASTAVE“ citiraće službene podatke o ukupnim gubitcima hrvatskih domobrana uoči katoličkog Božića 1915.g, gde kaže „25. domobranska pješačka pukovnija 14.000 mrtvih, 26. pukovnija 20.000 mrtvih, a 53. pukovnija 18.000 poginulih “!
Posle Velikog rata i stvaranja zajedničke države Jugoslavije, pobegla je velika grupa domobranskih oficira u Peštu, Grac i Beč, zbog straha od mogućeg suđenja za počinjene ratne zločine u Srbiji i Crnoj Gori, tokom agresije i okupacije.
Mađarski šovinisti, kolege iz vojske, dadoše im za poligon Janka Pustu, gde poče obuka terorista, neprijatelja Jugoslavije, pod rukovodstvom Narcisa Jesenskog i Gustava Perčeca, bivših oficira KuK soldateske.
Tu će nastati geslo „Za dom – spremni!, koje se oslanja na tradiciju Honv IR 25 („zagrebačka“), te su tako zadovoljeni i mađarski domaćini i hrvatski teroristi.
Pavelić će prihvatiti ovo novo geslo, i dodati ga uz „rimski pozdrav“ hrvatskih fašista, te će tako biti zadovoljeni i talijanski domaćini, dok se izvodi obuka u BOVINU i LIPARIMA!
Posle proglašenja NDH, postaće fašističko geslo službeni pozdrav u hrvatskoj vojnici, a Srbi će po zlu zapamtiti njegove korisnike.
Da obnovi tradiciju hrvatskog domobranstva, narediće Pavelić osnivanje 25.domobranske pukovnije kao prve operativne formacije u NDH, jer su do tada samo naoružane formacije HSS – „Seljačka“ i „Građanska zaštita“, bile ustrojene još u Banovini Hrvatskoj.
Ustaški deo „Građanske zaštite“ u Zagrebu, koji je upotrebio jugoslovenski general August Marić za razoružavanje komande i jedinica posle proglašenja NDH, poznat po nazivu „Hrvatski zaštitni lovci“, uključen je odmah u sastav 25.domobranske pukovnije, i upotrebljen za formiranje ustaškog režima.
Talijanski princ, Aimone Roberto Margherito Mario Giuseppe Torino di Savoia, proglašen je 18.maja 1941.godine za hrvatskog kralja, kada ga je u palači KVIRINAL u Rimu, talijanski kralj Viktor Emanuel III (njegov rođak) službeno imenovao.
Nakon što je prihvatio krunu, uzeo je ime Tomislav II, a Hrvatski državni sabor NDH, proglasiće ga kraljem sa službenom titulom, Kralj Hrvatske, Princ Bosne i Hercegovine, Vojvoda Dalmacije, Tuzle i Knina, Vojvoda Aoste.
Iako su tako stekli kralja, nije Pavelić ponovo uveo službeno geslo 25.domobranske pukovnije, da obnovi i tu starohrvatsku tradiciju.
Danas neće biti potreban prevod vojnih pravila, većina hrvatskih domoljuba razume engleski i može da sasluša naredbe novih NATO gospodara, pogotovo ako se kreće na Istok, kao deo već dokazane hrvatske domobranske tradicije.
Vladimir Frolov
Fond strateške kulture
Hrvatski interes je vazda bio da budu zapadne sluge , svoju mržnju prema svemu što je srpsko nikada nisu krili. Nisu nam potrebni. Nikada više sa njima ne sme biti nikakvog ujedinjenja, samo trajno razgraničenje i razmena robe u jednakim paritetima dolaze u obzir. Ne treba ih sprečavati u njihovoj ličnoj želji i potrebi da budu tuđe sluge i potrčko.