Napisao: Vladimir FROLOV
Potkraj decembra meseca prošle godine razoran zemljotres je pogodio područje Banije (deo Srpske Krajine), rušeći domove, oštećujući javne objekte, crkve, saobraćajnice.
Lokalne vlasti Sisačko-moslavačke županije (teritorijalno administrativna upravna jedinica u R Hrvatskoj) poduzele su mere za utvrđivanje nastale štete iako je tlo i dalje podrhtavalo, ali zimski uslovi nisu dozvoljavali prolongiranje potrebnog obilaska terena.
Ubrzo je zaprepašteno stanovništvo uvidelo da se deo anketnih pitanja odnosi na versku i nacionalnu pripadnost stradalnika, te se tako jasno može sagledati stepen društvene zagađenosti u današnjoj Hrvatskoj, duboko inficiranoj srbofobijom koju već dva veka neometano razvijaju brojni delatnici RKC i političke stranke koje u svom delovanju ispoljavaju stavove „oca domovine“ Ante Starčevića.
Zato krajnje cinično zvuči kada se ističe demokratsko delovanje na unapređenju građanskih sloboda i prava u R Hrvatskoj, a Srbima kao građanima broje se krvna zrnca u svakoj pogodnoj prilici.
Na ovakav besprimerni bezobrazluk svoje članice ostala je EU i gluva i nema (kao i bezbroj puta do sada), istovremeno oštro prozivajući Srbiju za navodno „brisanje adresa“ nepostojećim stanovicima u tri opštine na jugu Srbije, iako je to važeći peropis te EU, koji se dosledno primenjuje u zemljama članicama!
Najteža razaranja desila su se u mestu Majske Poljane, gde su štete najobimnije a stanovnici su Srbi, te su tako bili izloženi setu rasnih pitanja, slobodno se može konstatovati.
Ako se neko pak oseti pogođen ovom konstatacijom, neka se informiše o sličnom dešavanju pre više od jednog veka, jer je početkom oktobra 1909.godine razoran zemljotres upravo pogodio mesto Majske Poljane, razarajući i oštećujući većinu kuća, uz tutnjavu i trešnju tla.
Ali, tada je pokrajina Banija bila u sastavu kraljevine Ugarske, upravna vlast je takođe preko područnih organa utvrđivala nastale štete na terenu, ali bez ikakvih rasnih pitanja u anketi oštećenih stanovnika, iako su brojni lokalni činovnici bili članovi HSP (Hrvatske stranke prava) koja je zagovarala fizički obračun sa Srbima.
Ipak, strah za gubitak državne službe nije dozvoljavao tim hrvatskim šovinistima da tako otvoreno deluju kao danas kada je Hrvatska članica „porodice srećnih naroda“, u kojoj se toleriše srbofobija u svim svojim oblicima.
O zemljotresu, štetama,stradalnicima, pisala je lokalna štampa na Baniji te daleke 1909. godine, jer su u Sisku i Petrinji izlazile novine, kao i u Zagrebu, ali je o događaju detaljno izveštavano i u tadašnjim peštanskim glasilima, pa je i beogradska Politika izveštavala o tome, i to iz pera svog zagrebačkog dopisnika!
Tada su postojale čvrste kulturne veze između Srba u Ugarskoj i Srba u Srbiji, te su izveštavanja o zbivanjima iz života Srba u Ugarskoj bila normalna pojava bez politizacije, što danas nije slučaj, jer je humanitarna pomoć iz Srbije doživljena i prezentovana hrvatskoj javnosti kao nekakvo sumnjivo uplitanje u društvena pitanja unutar R Hrvatske, gde se jelte najpre utvrđuje nacionalnost stradalnika, pa će potom da usledi pomoć države!
O neprimerenim izjavama biskupa u Sisku i da se ne govori, ali takav stav samo potkrepljuje saznanje iz kojih to tamnih vilajeta uporno struji srbofobija, koju u današnjoj Hrvatskoj ponajbolje oslikavaju u vicu da je šovinista čovek koji mrzi Srbe više nego li je to normalno!
Tada, te daleke 1909.godine, stradalnike su bez obzira na versku i nacionalnu pripadnost pomogli ekonomski jaki pokrajinski industrijalci Gavrilović i Teslić (vlasnici fabrika), obojica Srbi, pravi hrišćani koji pomažu u nevolji, kao i tadašnja PRVA HRVATSKA ŠTEDIONICA, koja je zapravo bila udruženje srpskih ulagača, članova srpskog društva „Privrednik“, koje je onom odrednicom u naslovu štedionice samo označavalo pokrajinsku a ne nacionalnu određenost u tadašnjoj kraljevini Ugarskoj, pošto nije postojala nikakva hrvatska država!
Ali danas postoji, pa može i da uvodi kategoriju etničkog zemljotresa, kao nešto sasvjm uobičajeno u toj članici takve EU!
Izvor: Srpski stav
