Rezultati nove studije pokazuju da dužina životnog veka Evropljana stagnira.
Godišnji porast dužine životnog veka u Evropi je opao, u proseku, sa 0,23 godine u periodu od 1990. do 2011. godine na 0,15 godina u razdoblju od 2011. do 2019., navodi se u istraživanju objavljenom u žurnalu Lancet Public health.
Od 20 zemalja obuhvaćenih istraživanjem, najveće usporavanje beleži Engleska, a rast dužine životnog veka je opao svuda osim u Norveškoj.
Posle Engleske, najveće usporavanje dužine životnog veka je zabeleženo u Severnoj Irskoj, Velsu i Škotskoj.
U istraživanju se navodi da je za tu alarmantnu pojavu kriva kombinacija loše ishrane, manjka fizičke aktivnosti i sve veće gojaznosti stanovništva, piše Gardijan.
„Ova važna studija dokazuje da je prevencija ključ za zdravije društvo, pa je upravo zato ona vitalni deo desetogodišnjeg zdravstvenog plana na kojem radimo zajedno sa britanskom vladom“, izjavila je direktorka engleske službe za javno zdravlje NHS, Sara Prajs.
Ona je dodala da usporavanje produženja životnog veka, posebno usled kardiovaskularnih bolesti i karcinoma, ukazuje na hitnu potrebu za snažnijom akcijom u borbi sa ključnim uzrocima tih oboljenja, a to su loša ishrana, fizička neaktivnost i gojaznost.
Studija, koju su sačinili naučnici na čelu sa ekspertima Univerziteta Istočna Anglija, ispitala je promene u dužini životnog veka u 20 evropskih zemalja tokom perioda od 1990. do 2021. Jedan od faktora koji su doprineli usporavanju produženja životnog veka bila je svakako i pandemija kovida 19, navodi se u istraživanju.Stručnjaci ukazuju da zemlje gde je produženje životnog veka najmanje usporeno, kao što su Norveška, Island, Švedska, Danska i Belgija, imaju manji broj smrtnih slučajeva zbog bolesti srca i karcinoma. Vođa tima istraživača, Nikolas Stil, izjavio je da je upravo u tim zemljama zdravstvena politika njihovih vlada doprinela smanjenju rizika od srčanih bolesti.
Kako se navodi, zaključci studije pokazuju da je potrebna snažnija politika vlada kojom bi se suzbila gojaznosti i podstakla fizička aktivnost.
„Radi se o obimnoj, dugoročnoj politici zaštite populacije od rizika, uključujući angažovanje kako bi prehrambena industrija poboljšala proizvodnju i učinila ishranu jedne nacije zdravijom“, kazao je Stil i dodao da maksimum dugovečnosti u Evropi još nije dostignut, jer se u mnogim zemljama dužina veka još uvek produžava kod starijih ljudi.
„Problem je smrtnost kod mlađih osoba, gde ima mnogo prostora za smanjenje rizika i prevenciju prevremene smrti“, zaključuje Stil.
