Srb, malo mesto u krajinskoj pokrajini Lika, svake godine krajem jula puni stupce novinskih vesti u regionu, od hrvatske okupacije, posle VRA „OLUJA“!
Kako je u zemljama EU, krajem prošlog veka uspešno napredovao proces „revizije“ istorije antifašističke borbe, tako je hrvatska vlast, sve vidljivije pustala sa lanca potomke ustaša i sledbenike ustaške ideologije, da manifestuju svoje tobožnje nezadovoljstvo, 27-o julskom srbo-četničkom proslavom u Srbu!
Daleke `41.godine, srpskom narodu u Krajini prelila se čaša, svoju sudbinu uzeo je sam u svoje ruke i latio se oružja, da spreči dalji hrvatski genocid, koji je dotada u Krajini poprimio stravične razmere!
Domaći Hrvati i muslimani iz Bihaćke regije, utrkivali su se na Tromeđi u bestijalnostima nad miroljubivim srpskim stanovništvom, suočenim sa strašnom smrću kao jedinim izvesnim izborom, ako se fizički ne odupru hrvatskom genocidu!
Preostali građanski prvaci, članovi udruženja četnika, podoficiri, finansi, žandarmi, potomci nekadašnjih hajduka i bundžija, kao poslednja odbrana, žena, dece i staraca, suočeni su sa neminovnim te krenuše u opštenarodni ustanak, protiv hrvatskog fašizma!
Odlučnost, pri osvajanju ustaške oružničke postaje u samom mestu, ohrabrila je ustanike, kao i vest da su braća Srbi sa druge obale Une takođe krenuli u ustanak, te nasrnuše na Donji Lapac, sresko mesto u ustaškoj županiji „Krbava i Psat“, da ga oslobode od fašista.
Znali su ustanici da je to borba na život i smrt, kao uvek kada su bune u Krajini dizane.
Tromeđa je planula, kao opštesrpska varnica u hrvatskoj ustaškoj državi, ali ne predvođena navodnim hrvatskim komunistima i bravarom, dugogodišnjim ustaškim saveznicima i saborcima protiv države Jugoslavije, koji u tim krajevima nisu bili ni brojni, ni uticajni.
Ustanak je počeo pod srpskim trobojkama, najčešće crkvenim, dotad sakrivenim, kao uvek kada naiđe zlo na srpski pravoslavni narod u tim zapadnim krajevima, pa najpre postrada SPC i njeni sveštenici.
Brojni tragični primeri, bestijalnih ubistava srpskih prvosveštenika i sveštenika, naročiti popadija i dece, potvrdili su gorko iskustvo.
Ne čudi stoga, što je među ustaničkim vođama od samog početka i sveštenik Momčilo Đujić, koji će ceo antifašistički rat u tim krajevima, predvoditi JVuO formacije DČD (Dinarska četnička divizija).
Posle julske sedmice ustaničkih pobeda nad lokalnim posadama ustaškog oružništva i ustaških stanova, uspešno je očišćena velika teritorija od hrvatskih fašista, a ustaški prvaci u Zagrebu suočeni su sa izazovom, ili ugušiti ustanak ili imati dvovlašće u državi!
Zato, domobranski general Lukić, profesionalni vojnik koji je služio u vojskama Dvojne monarhije i Jugoslavije, povede ceo pešadijski puk domobrana, prikupljenih u Bihaću da uguše četničku pobunu (tako piše u hrvatskim dokumentima!), dok je u začetku.
Iskusni vojnik, znao je da vreme ne radi za hrvatsku fašističku vlast, ali nije znao koliko je srpski narod nameran i odlučan, da se izbori za život i slobodu!
Domobranski general u napad je krenuo sa tri kolone, tako je učen kao nekadašnji pitomac bečke vojne akademije, ali nije znao, da je „Petar Mrkonjić“ (ustaničko ime kralja Petra Karađorđevića) kao ustanički vođa još u ustanku na Tromeđi (1875.-1878.), naučio pretke ovih ustanika, kako se u gustim šumama razbijaju tri agresorske kolone!
Pripreme za otpor fašizmu, počete još u jesen`40. u tim srpskim krajevima, vodili su članovi četničke organizacije, usmeravani od radne grupe iz jugoslovenskog generalštaba.
Iako su posle okupacije zemlje, srpski oficiri oterani u zarobljeništvo, nisu hrvatski fašisti uspeli poubijati sve članove četničke organizacije, te su pretekavši ipak imali predznanje, kako pripremiti doček hrvatskim zlotvorima!
Borba u Pištalskoj dragi, kako se zove mesto oružanog sukoba, prva je velika vojnička pobeda pripadnika JVuO nad fašističkom vojskom, jer ustanici nisu bili partizani (još nije ni korišćeno to nepoznato ime!), već samoorganizovana srpska narodna vojska, po važećem uputu za četničku vojnu!
Pedantni nemački general Edmund Glaise-Horstenau (predstavnik nemačkog Wermacht-a u NDH), strašni poraz hrvatskih domobrana, potpunim razbijanjem pešadijskog puka i ubijanjem nekoliko stotina domobrana, pripisao je zastarelom modelu organizovanja hrvatske vojske, koja je krenula u odbranu hrvatske fašističke države, te sve priče o domobranima kao partijskoj bazi hrvatskih komunista, od početka poprimaju karakter lovačkih priča za „purgerske frajlice“ a ne za srpski narod, koji je pretekao tri hrvatska zločina, samo u prošlom veku!
Posle ustaničke pobede u Pištalskoj dragi, srpski narod će spontano ispevati stihove –
„Kad Desnica uz mitraljez vrisne, nema više Paveliću nezavisne,
Desnica je junak sa Oštrelja, što ustaše mitraljezom strelja“!
Uporno lažući o partiji junačkoj i vođi bezgrešnom, tokom pola veka, hrvatski komunisti u Srbu nisu uspeli zakopati istinu, pripadnici JVuO u sastavu DČD, u Kanadi, Australiji i SAD, ostavili su dragocena pisana svedočanstva o opšte narodnom srpskom julskom ustanku, protiv hrvatske fašističke države!
Danas, proslave srpskog antifašističkog ustanka u Srbu, vode potomci ustaša i domobrana!
Cinično zvuči učešće Stjepana Mesića, čelnika HDZ iz 1990.godine, koji će u Zagrebu izjaviti da je ispunio domoljubni nalog, i da Jugoslavije više nema (dokumentovani video zapis o tom, prikazan je i u Haagu), a danas u Srbu navodno brani hrvatski antifašizam!
Drugi predstavnik takozvanih salonskih „antifašista“, uporno pati od nesećanja, nikako ne spominje NDH odlikovanja dragog tate, državnog tajnika (sekretar) fašističke vlade NDH!
Cela farsa, sa prethodno režiranim cirkusom divljanja pristalica kombi strančice „A-HSP“ (autohtona Hrvatska stranka prava) kod spomenika u Srbu, zapravo je naručena, da bi se tobože pokazalo da u Hrvatskoj ipak postoje „leve snage“, samo im treba otvorena podrška „levih“ u Srbiji, da predvođeni slobodarskim NATO, krenu u otvorenu borbu sa mračnim pravoslavljem, koje se uporno neda, na celokupnoj terotoriji nekadašnje Jugoslavije!
Razne soroš bake, tete, seke, dekontaminerke, i ostala „antifašistička“ tevabija, podržaće odmah našeg dragog Stipicu i sve naše borce protiv četnika, da nam se ne ponovi ta 41.!
Srpski narod, teško da će podržati Stipicu i svo to soroševo plaćeničko NVO društvo, iz razloga, da mu se ne ponovi ni`41. ni`91., na srpskom etničkom prostoru!
Vladimir Frolov
FSK
Napomena
1. Desnica je prezime, najpoznatijeg krajinskog mitraljesca na Tromeđi, u ratu sa hrvatskim fašističkim formacijama 1941. -1945.godine.
Srbija je država pod okupacijom stranih gazda sa zapada eu i amera. Nameštenim izborima Srbima vladaju strani plaćenici od izdaje Slobe do danas. Zato je Hrvatska država Hrvata i nebitnih manjina dok je okupirana i ponižena Srbija samo zemlja svih njenih građana a NAJMANJE Srba. Hrvati imaju Hrvatsku vojsku jer su država mi imamo vojsku Srbije da ne uvredima sve narode koji žive u Srbiji. Pa zašta onda nije tako i u Hrvatskoj, baš zato što su država a Srbija u rangu protektorata ili kolonije. Hrvati se šepure po Srbiji kupuju preduzeća i njive dok Srbi kod njih ne smu ni prismrdeti od njihovih ustaša.Nametnuta vlast narodu podmeće eu i zapad koji su nas bombardovali kao najveće prijatelje. No narod nije lud samo se čeka da neko Srbe povede ka oslobođenju od jarma zapada pa da se okrenemo Rusiji i brzo rastućim ekonomijama BRIKS-a. Jedino s njima možemo vratiti i osloboditi naše Kosovo i privremeno okupiranu Republiku Srpsku Krajinu.
Šta su godinama radile nesposobne srpske tajne službe Srbije samo primale platu za nerad dok je hrvatski špijun mirno radio za Hrvatsku? Nije problem ni taj jedan špijun, nego hrvatski lobi koji upravlja Srbijom od prodaje njiva i preduzeća Hrvatima do uništenje srpskih preduzeća, privrede i poljoprivrede. Dok Hrvati grade vlakove, tramvaje, taktore, kombajne itd. u Srbiji se to sve planski uništilo. Dok Hrvatska ima četiri puta više autocesta i daleko bolje pruge pitam se kamo ide Srbija. I najbitnije dok na hrvatskoj televiziji svakodnevna mržnja o srbočrtnicima u Srbiji neko uporno sakriva istinu o zločinima Hrvata nad Srbima. Srbija je porobljena, okupirana i protektorat zapada s njihovim službenicima koji su „pobedili“ na nameštenim izborima. Bednik i plaćenik Vučić ne priznaje pravo na referendum Srbima u Srpskoj jer mu tako naredili gazde a priznaje granicu s Kosovom. I još daje izhave da neće biti kao Milošević, hej pa Slobo je za tebe bio moralna gromada, ljudina i svoj život je dao za Srbiju. Nisu Slobi drugi donosili uputszva šta i kako raditi ko tebi muti Merkel, Bajden , Kuruc itd. Srbi se moraju ustati i osloboditi tuđeg jarma ili nas neće biti. Na Kosovu neki dan šiftari preklali dve srpske bakice po naredbi vlasti većina medija u Srbiji ni čeč o tome, imamo satanizovanje iz regije i eu i nardbu o ćutanju u Srbiji prestrašno narode budi se već je 3 do 12, da ne bude dockan.