Poštovane delegacije i članice UNESKO,
Obraćamo vam se u ime grupe srpskih studenata, a povodom razmatranja o prijemu samoproglašenog Kosova* u članstvo međunarodne organizacije za obrazovanje, nauku i kulturu, a čija je primarna uloga zaštita kulturnog naslijeđa i svjetske istorijske baštine.
Mi srpski studenti želimo da skrenemo pažnju i zamolimo sve zemlje članice ove najveće UN porodice da pažljivo razmotre svoj stav po ovom pitanju i da zaustave prijem Kosova* u UNESKO. Među potpisnicima ovog pisma se nalaze i naše kolege studenti iz Kosovske Mitrovice od kojih su neki bili i živi svjedoci rušenja, uništavanja, devastiranja i paljenja srpskih manastira, crkvi i spomenika, te sakaćenja pravoslavnih svetih ikona od strane svojih komšija Albanaca, tokom martovskog pogroma i etničkog čišćenja srpskog stanovništva sa prostora Kosova i Metohije 2004. godine.
Samo tokom 17. i 18. marta te godine, dakle za svega dva dana, od strane onih koji sada traže članstvo u UNESKO, uništeno je ili na razne načine oštećeno 35 pravoslavnih objekata i to u zvanično vrijeme mira. Još veći broj je uništenih svetilišta od juna do oktobra 1999. godine kada je minirano, opljačkano, spaljeno i uništeno 76 crkvi i manastira, o čemu mogu posvjedočiti i NATO vojnici tadašnjih zona odgovornosti KFOR-a iz kontigenta SAD, Italije, Njemačke, Velike Britanije i Francuske od kojih su neki bili angažovani na čuvanju i zaštiti ovih kulturno – istorijskih spomenika.
Sav ovaj kulturocid koji je do sada učinjen nije zadovoljio apetite ubica ovog hrišćanskog i civilizacijskog naslijeđa pa smo tako i danas svjedoci narušavanja duhovnog života, ruiniranja naših groblja, te i ispisivanja grafita po pravoslavnim hrišćanskim spomenicima širom Kosova i Metohije. Tačno pre godinu dana 13.10.2014. crnim sprejom na kapijama manastira Visoki Dečani starog VII vijekova koji se nalazi na listi svjetske baštine pod zaštitom UNESKA, ispisano je (ISIS i UČK), što pravi jasnu analogiju između onih koji danas u Siriji uništavaju drevne istorijske spomenike i onih koji su to činili, i još uvijek pokušavaju na prostoru Kosova i Metohije. Najnoviji ovakav čin datira samo prije nekoliko dana i to za vrijeme fudbalske utakmice između reprezentacija Albanije i Srbije, kada je ispisan grafit na spomeniku poginulima za vrijeme NATO bombardovanja Srbije 1999. godine, a koji se nalazi pored glavnog mosta u sjevernom djelu Kosovske Mitrovice.
Naziv ovog spomenika i posljednjeg u nizu oštećenih je „Istina“, baš kao što je istina da je naša kulturna i sakralna baština na udaru onih koji vas najviše lobiraju i mole glas za članstvo, dok u pozadini tog članstva u albanskim školama, naučnim krugovima i institucijama već odavno traju kampanje za prekrajanje istorije i lažno obrazovanje izvrćući činjenice i tako spremajuću konačnu pljačku bogate srpske kulturne baštine, želeći da je kroz članstvo u UNESKO prikažu i uzdignu kao svoju, jer po onoj poznatoj uzrečici „100 puta ponovljena laž postaje istina“.
Osim sa moralne, tako i sa pravne strane Kosovo* kao teritorija i pokrajina shodno važećoj rezoluciji Savjeta Bezbjednosti UN 1244 se ne smatra državom kao subjektom međunarodnog prava i prema tome se ne može kvalifikovati za prijem u UNESKO. Svako djelovanje suprotno ovome bilo bi povreda pravnih pravila nastalih pod okriljem Ujedinjenih nacija. Stoga vas molimo da poštujete pravila UN – a i da zaustavite prijem Kosova* u UNESKO, a umjesto toga da uložite dodatne napore kako bi se porušeni spomenici kulture na Kosovu i Metohiji obnovili i dodatno zaštitili.
Zadužbinari i ktitori svih manastira na Kosovu i Metohiji su bili stari srpski vladari i velmože koji su dokazano branili ne samo svoje, već i evropsko, te svjetsko kulturno naslijeđe. Neke od ovih svetinja se nalaze i na listi svjetske baštine pod zaštitom UNESKA kao kulturno naslijeđe Srbije. Na tom spisku svjetske baštine sa teritorije Kosova i Metohije pored gore pomenutog manastira Visoki Dečani, nalaze se manastiri Gračanica, Bogorodica Ljeviška i Pećka patrijaršija.
U prilog ovom pismu šaljemo vam slike uništenih i oskrnavljenih svetinja, te oštećenih objekata našeg bogatog kulturnog naslijeđa, koje daju odgovor svima kojima to nije jasno, zašto smo mi Srbi posvećeni i okrenuti ka našem Kosovu i Metohiji. Ove slike u isto vrijeme predstavljaju i naše suze, i apel civilizovanom svijetu tokom svih ovih godina stradanja, da probude savijest ostalih i da ne dozvole da se preostalo kulturno blago i naše vjekovno naslijeđe preda u ruke njegovih pljačkaša i kasapina.
Sa poštovanjem,
Srpski studenti iz Banjaluke, Kosovske Mitrovice, Beograda, Novog Sada, Beča, Podgorice, Istočnog Sarajeva, Kragujevca, Niša, Bijeljine i dr.
studentizaistinu.wordpress.com
