Zabraniti Onog koji „ne postoji“
Dežurni frljači sa razumom i umišljenom inteligencijom, predložili su nedavno vrlo racionalnu i iznad svega demokratsku zabranu – veronauke. Potpisnici apela su brojne „-ološkinje“, ali i poneki zalutali muški pripadnik „naučne misli“ koji nisu mogli ništa bolje da smisle u obrazloženju, do besnih popova, klerikalizma, mračnog srednjeg veka i ostalih floskula sa potpisom opskurnih nevladinih organizacija.
Objektivna, neutralna nauka i isti takvi naučnici nemaju bukvalno ništa sa izopačenim ideološkim interpretacijama koje slušamo. Objektivna, neutralna nauka za predmet svog istraživanja ima vidljive zakonitosti materijalnog sveta i ona se duhovnim ne bavi, te ga ne može ni negirati. Ona i ne pokušava da objasni suštinski uzrok pojava jer je nevidljiva nematerijalna suština stvari nešto što je predmet vere. Njena deskriptivna priroda opisuje pojave do izvesne preciznosti, ali je isto tako svesna svojih granica i činjenica da svaka fundamentalna teorija u čisto prirodnoj nauci kao što je fizika, podrazumeva postojanje nečeg beskonačnog, sveprisutnog, večnog, nematerijalnog, što, sa druge strane, uzevši u obzir beskrajnu složenost prirode koju ista ta nauka otkriva, može poslužiti kao indirektan dokaz postojanja neke više inteligencije, nečeg nadracionalnog (ne iracionalnog!), koje je samo preširoko za uske logičke okvire razuma.
Razum se ne poziva na autoritet van sebe, dok vera to čini. Odraz Božanskog uma u prirodi je složen i najbolje se može shvatiti, ne izolovanim razumom, već sveukupnom ličnošću koja je gornja granica mogućnosti naše spoznaje.
Da li ćemo svoju decu gajiti da budu individue omeđene psihosomatskim i socijalnim određenjima (Loski), ili slobodne ličnosti sa punim kapacitetom za spoznaju i racionalnog i nadracionalnog, sloboda je koja nam je kao roditeljima data i koju nam neće oduzeti na ovaj primitivni, komesarski način, nekad u ime komunizma, a sada scijentizma.
Veronauka u škole i sloboda izbora!
Autor: dr Jovana Stojković
