Najpotresnija slika iz moderne istorije srpskog naroda je egzodus sarajevskih Srba.
Sarajevski Srbi su herojski branili i odbranili svoj kućni prag i ognjište od nekoliko puta brojnijeg neprijatelja. Iako su bili pobjednici u ratu, otišli su iz Sarajeva kao najveće patriote, svjesno podnoseći najveću žrtvu stvaranja Republike Srpske.
Srbi su napustili odbranjene opštine i naselja tadašnjeg Srpskog Sarajeva – Grbavicu, Nedžariće, Ilidžu, Ilijaš, Hadžiće, Vogošću, Rajlovac i okolna sela i zaseoke ovih mjesta. Savlađujući snježnu oluju, u izbjegličkim kolonama, napuštali su svoje kuće, stanove, njive, voćnjake, očevinu i djedovinu.
Izlazak iz Sarajeva bi za Srbe bio podnošljiviji da je Međunarodna zajednica, koja je čitav rat izigravala humanitarce, pomogla. Ali nije, nisu pomogli, oni su samo posmatrali patnju Srba koji su bili prepušteni sami sebi.
