Nakon što je značajno pao vodostaj jezera Peruća u Republici Hrvatskoj, na površinu su izašli ostaci srpskog manastira Dragović iz 1395.godine. Ovaj biser srpskog pravoslavlja na zapadu, potopljen je 1958.godine prilikom gradnje hidroelektrane i akumulacionog jezera, a još tada se bojažljivo govorilo da su u pitanju politički razlozi čiji je cilj prikrivanje činjenice da su Srbi bili narod koji je na tom prostoru vekovima živeo. U periodu gradnje HE raseljeno je oko 1.500 meštana ali i dalje ima živih svedoka tog vremena koji se sećaju dedovskih priča.
Ovaj značajan manastir u prošlosti su posećivali Laza Kostić i Simo Matavulj, a u riznici je čuvano i neprocenjivo blago – antimins patrijarha srpskog Arsenija Čarnojevića (prvi barokni antimins u Srba), jedan oktoih iz 14. veka, minej za mesec maj iz 1531.godine kao i rukopise Dositeja Obradovića. Manastir Dragović sagrađen je tek par godina nakon Kosovske bitke i jedan je od tri srpska manastira izgrađena u Dalmaciji u tom periodu. Na osnovu „Povijesti o svetoroždenstenskom manastiru Dragoviću u Pravoslavnoj eparhiji dalmatinskoj“ iz 1859.godine manastir je poneo ime po Dragu koji je sa braćom iz Bosne došao u Cetinsku krajinu.
Manastir Dragović koji je potopilo Perućko jezero nalazi se u Dalmaciji na reci Cetini između Dinare i Svilaje.
Nakon potapanja, na obližnjem uzvišenju izgrađen je novi manastir koji je, devedesetih godina prošlog veka, oskrnavljen. Svedoci tvrdi da su manastirske prostorije korišćene kao štala. Da li Bog ili suša, tek srpsko nasleđe u Dalmaciji rešilo je da se ponovo pokaže svetu i posvedoči o našem postojanju na prostorima Dalmacije tokom proteklih vekova.
ucentar.rs foto: trebinjelive
