Navršilo se 31 godina od nekažnjenog zločina muslimanskih ekstremista u selu Presjenica u opštini Trnovo. U jednom danu su masakrirana 23 stanovnika srpske nacionalnosti, a do danas za taj zločin niko nije odgovarao.
U zoru, 7. jula 1992. muslimanski teroristi – pripadnici zločinačke tzv. Armije BiH izvršili su napad na sela Gornja i Donja Presjenica. U napadu na ova srpska sela ubijena su 23 starca. Među žrtvama je bilo deset žena.
Prema popisu iz 1991. u selu Gornja Presjenica živjelo je 38 stanovnika i svi su bili srpske nacionalnosti. U selu Donja Presjenica živjelo je 60 lica srpske nacionalnosti.
Žrtve su ubijene na vrlo svirep i okrutan način i to najstrašnijim metodama, kakve nisu viđene ni tokom Drugog svjetskog rata. Srpski civili su zatirani sekirama, noževima, sabljama, a neki su i obezglavljeni i živi spaljeni.
Pojedini civili koji su imali tu “sreću” da prežive odvedeni su u zloglasne trnovske logore u kojima su mučeni i izloženi najstravičnijim torturama. Sva imovina, hrana i stoka su opljačkani, dok su kuće i objekti do temelja popaljeni i razrušeni.
Najstarija žrtva je bio Lazar Popović, star 88 godina, dok je najmlađa žrtva bila Dana Štaka (29), koja je masakrirana zajedno sa svojom bolesnom majkom.
Dosta Srba je stradalo dok su se krili po šumama. Neki od njih su uspjeli da se preko Kijeva odu na srpsku teritoriju.
Žrtve ratnog zločina:
Janko (Bogdan) Popović (1913)
Mirko (Danilo) Šehovac – Lola (1926)- nepokretan,
Tankosava (Nikola) Šehovac (1924)
Kosta (Gligor) Šehovac (1906)
Jovanka (Božo) Šehovac (1909)
Savka (Risto) Ljuboja (1908)
Mirko (Ilija) Kravljača (1908)
Kosa (Vaso) Kravljača (1926)
Dušan (Veljko) Cvijetić (1933)
Zora (Neđo) Cvijetić (1933)
Miloš (Božo) Cvijetić (1909)
Vinko (Miloš) Cvijetić (1933)
Dragica (Ljubo) Cvijetić (1932)
Dragica (Todor) Cvijetić (1912)
Aranđija (Marko) Štaka (1925)
Dana (Žarko) Štaka (1963)
Danilo (Staniša) Pucar (1913)
Rade (Pero) Šehovac (1940)
Momčilo (Savo) Došlo (1954)
Lazar Popović (1904)
Dušan Šiljegović (1914)
Dragan (Jovo) Vukomanović (1930)
Savo (Petar) Klepić (1948)
Tokom muslimanske agresije na Trnovo (1992-1995) ubijeno je 385 građana srpske nacionalnosti, od čega su njih 128 bili civili. Tokom agresije na Trnovo nije stradao nijedan civil bošnjačke nacionalnosti. Veliki broj srpskih civila – žena, djece i staraca odvedeno je u brojne muslimanske logore gdje su izloženi najstaršnijim torturama, a mnoge žene su i silovane. Nekoliko Srba je u tim logorima ispustilo dušu. Do danas za ove zločine niko nije odgovarao.
