Srbiji je potrebna stranka radnika i seljaka

Obesmišljavanje srpske političke scene u proteklih 30 godina dovelo je narod u letargiju i privodno neimanje izbora šta i kuda dalje? Srbiji su više nego ikad potrebni novi i neukaljani ljudi kojima je na prvom mestu Srbija i njeni nacionalni interesi.

Razaranje srpske političke svesti išlo je u dve kolone:

Prva u kojoj su se vrlo problematični, ali jedni te isti ljudi uglavnom smenjivali na vlasti vladajući novcem i medijima. I druga, ništa manje štetočinska u kojoj već decenijama gledamo uzurpaciju srpske građanske misli i opcije od stradalnika Osme sednice. Danas na srpskpj političkoj sceni nema nikog ko razume potrebe naroda. Ovovremeni političari politiku doživljavaju kao profesiju u kojoj dobro zarađuju i bogate se. U njihovim glavama nema mesta za srpske nacionalne interese. Zato iz godine u godinu gledamo kako Srbija propada i iz nje se iseljava 50.000 mladih.

Srbija je u okovima i tmini ove dve kolone u čijoj biti je jedna te ista ideologija! Tačnije oni nemaju nikakvu ideologiju. Jedino čime se rukovode je za koje vreme će i koliko uzeti od ovog namučenog naroda.

Promene koje se dešavaju u regionu po inerciji moraju se reflektovati i na Srbiju. Ali opet sa druge strane, stanje stvari se mora postaviti tako da je Srbija, ma kako god zvučalo vodeća sila u tom regionu! Da je sreće da na političkoj sceni imamo ljude kojima je stalo do Srbije, svi bi radili na njenom jačanju i ekonomski i u svakom drugom smislu. Jaka Srbija bi sama po sebi bila lider na Balkanu i svi oko nas bi hteli ili ne- bili vezani za nas.

Ako se pažljivo analizira ko je u tridesetogodišnjem propadanju države ponajviše nastradao odgovor se nameće sam po sebi!

Radnici koji su danas vraćeni u feudalno doba, obespravljeni i poniženi robovlasničkim odnosom države i poslodavca. Tome su značajno doprineli i lažni sindikati i njihovi lideri koji su tu decenijama i koji ne vode brigu i istinsku borbu za prava radnika.

I seljaci (odnosno poljoprivrednici) koji su po prvi put u istoriji Srbije jednostavno rečeno- gladni! Pogledajte npr. sever Italije. Seljačke zadruge su tamo od seljaka napravile ozbiljne biznismene koji danas izvoze na hiljade tona jabuka i drugog voća širom sveta. U Srbiji čak ni drzava ne stoji iza seljaka. Prođite malo uz Moravu i poglleajte kako propada najplodnija srpska zemlja. Mogu se videti i neobrani usevi baš zbog toga što se seljaku zbog niske cene ne isplati da ubire plodove svoga rada. Sela su nam opustela jer danas seljak ne može da živi od svog rada.

Otuda je osnivanje radničko-seljačke stranke neminovnost u ovom trenutku, nasušna potreba iznikla iz našeg postradanja.

U Crnoj Gori je narod pokazao i dokazao šta se dešava kada se ugrozi njegov duhovni i egzistencijalni opstanak. Pa da otvorimo oči. Jer upravo tamošnja vlast je slika i kopija svih vlasti iz Srbije.

A taj proces mogu da povedu i iznesu ljudi koji su i najugroženiji i skrajnuti od manjine kriminalca, kvazintelektualaca, mediokriteta…

Nema tog rata koji srpski seljak i srpski radnik nisu dobili. Gubili su bitke, ali ne i ratove. I zato moramo da se okupimo pod tu jednu šljivu koja nam je ostala. To je naša dužnost.

Novica Antić
predsednik Vojnog sindikata Srbije
Izvor: Ucentar