Skoro svi pacijenti sa COVID-om 19 koji su umrli u bolnici tokom rane faze pandemije ubijeni su kao direktna posledica stavljanja na respirator, zaključuje se u uznemirujućem novom izveštaju.
Nova analiza sugeriše da je većina pacijenata koji su bili primorani da budu priključeni na respirator zbog infekcije COVID-19 takođe razvili sekundarnu bakterijsku upalu pluća. Ova pneumonija je bila odgovorna za veću stopu smrtnosti od infekcije COVID-19.
Dakle, iako je COVID-19 možda stavio ove pacijente u bolnicu, to je zapravo bila sekundarna infekcija izazvana upotrebom mehaničkog ventilatora koja je uzrokovala njihovu smrt.
„Naša studija naglašava važnost prevencije, traženja i agresivnog lečenja sekundarne bakterijske pneumonije kod kritično bolesnih pacijenata sa teškom upalom pluća, uključujući i one sa COVID-om 19“, kaže Benjamin Singer, pulmolog sa Univerziteta Northwestern u Ilinoisu.
👉 SZO planira da pokrene globalni digitalni zdravstveni sertifikat https://t.co/eta8MWQh8H
— Nulta Tačka (@ProdukcijaNT) May 12, 2023
Sciencealert.com izveštava: Tim je pregledao evidenciju za 585 ljudi primljenih u jedinicu intenzivne nege (ICU) u Northwestern Memorial Hospital, takođe u Ilinoisu. Svi su imali tešku upalu pluća i/ili respiratornu insuficijenciju, a 190 je imalo COVID-19.
Koristeći pristup mašinskom učenju za analizu podataka, istraživači su grupisali pacijente na osnovu njihovog stanja i količine vremena koje su proveli na intenzivnoj nezi.
Nalazi opovrgavaju ideju da je citokinska oluja nakon COVID-19 – neodoljiv odgovor na upalu koji uzrokuje otkazivanje organa – bila odgovorna za značajan broj smrtnih slučajeva. Nije bilo dokaza o otkazivanju više organa kod ispitivanih pacijenata.
Umesto toga, kod pacijenata sa COVID-om 19 veća je verovatnoća da će razviti pneumoniju povezanu sa respiratorom i to na duže periode. Slučajevi u kojima VAP nije reagovao na lečenje bili su značajni u smislu ukupne stope mortaliteta u studiji.
„Oni koji su izlečeni od sekundarne upale pluća verovatno će živeti, dok su oni kod kojih se pneumonija nije povukla verovatno umreti“, kaže Singer.
„Naši podaci sugerišu da je smrtnost u vezi sa samim virusom relativno niska, ali druge stvari koje se dešavaju tokom boravka na intenzivnoj nezi, kao što je sekundarna bakterijska pneumonija, to kompenzuju.
Ovi rezultati sugerišu da bi se rezultati intenzivne nege mogli poboljšati ako bi postojale bolje strategije za dijagnostikovanje i lečenje epizoda VAP – nešto na šta istraživači kažu da treba da se pozabavi u budućnosti.
Vredi imati na umu da ako pacijentov zahtev za respiratorom za lečenje komplikacija COVID-19 dovede do VAP-a, to ne znači da je infekcija COVID-19 manje opasna, niti da smanjuje broj smrtnih slučajeva od COVID-19.
Kako autori pišu u svom radu, „Relativno duga dužina boravka među pacijentima sa COVID-om 19 prvenstveno je posledica produžene respiratorne insuficijencije, što ih stavlja u veći rizik od VAP-a.
Ali nalazi ističu potrebu za daljim proučavanjem i oprezom kada se prave pretpostavke o uzroku smrti u slučajevima COVID-19. Detaljna molekularna analiza iz iste studije trebalo bi da otkrije više o tome šta čini razliku između oporavka ili ne od VAP-a.
To je takođe još jedan primer kako veštačka inteligencija mašinskog učenja može obraditi ogromne količine podataka i uočiti obrasce izvan nas običnih ljudi – bilo da se radi o analizi proteina ili unapređenju matematike.
„Primena mašinskog učenja i veštačke inteligencije na kliničke podatke može se koristiti za razvoj boljih načina za lečenje bolesti kao što je COVID-19 i za pomoć lekarima intenzivne nege koji upravljaju ovim pacijentima“, kaže Ketrin Gao, takođe pulmolog u Northwesternu .
